Net als vorig jaar brachten wij het eerste weekend van september door Bij landal Cauberg in Valkenburg. Het lijkt bijna traditie te worden 😉 Dit jaar wederom vanwege de Bikes4Parkinson als onderdeel van Boogiesextreme waaraan niet alleen mijn moeder maar ondertussen de halve familie als supporter meedoet. Als oppas heb ik overdag mijn bijdrage geleverd. En in de avond vanwege de 60e verjaardag van mijn stiefvader. Die we op locatie vierden.
Namelijk bovenop de huisjes van Landal kasteeldomein de Cauberg. Samen met mijn zus en haar vriend en dochter, mijn broertje en ons gezin deelden we een huisje. Ideaal geregeld omdat het met kinderen toch altijd net even iets anders loopt. Het was een geweldig weekend, ondanks de regen. Kijken jullie mee?


Het weekend begon op vrijdagmiddag, nadat peuter dochter was opgehaald van de peuterspeelzaal vertrokken we richting het zuiden des lands. Hier deden we ruim een half uur langer over dan gepland. Gelukkig hebben de kinderen een groot deel van de route geslapen. Tegen half vier waren we op de bestemming aangekomen. Het voordeel was dat ik hier vorig jaar al was geweest en enigzins de weg wist. De huisjesnummers waren al doorgegeven dus we konden gelijk doorrijden.
Er waren nog twee kamers niet vergeven en we kozen voor het kleinste kamertje, met douche dat dan weer wel beneden. De kinderen brachten we onder op een van de twee kamers boven. Daar was een kinderkamer ingedeeld met mijn broertje, die overal gewoon doorheen sliep. Zelfs toen de dames ‘s-ochtends vroeg op zijn bed stonden te dansen nadat ze waren ontsnapt uit hun slaaptentjes.
Na aankomst was het even wennen aan de omgeving, en vooral veel spelen. Er moesten nog boodschappen gedaan worden dus ging ik even mee. Op het menu stond een koolhydraatrijke pasta voor de fietsers. Variërend van 30 km (Bikes4Parkinson route) tot en met 230 km. Helaas werd ik tijdens het eten goed misselijk zodat ik op bed ben gaan liggen. Nadat de kinderen door manlief en tante in bad waren gedaan en naar bed gebracht gingen ze een spelletje spelen.
Ik voelde me ondertussen al iets beter dus deed gezellig mee aan een ruim twee uur durend spelletje Monopoly. Het was een speciale editie, dus het duurde even voor we de regels door hadden maar was erg gezellig. Het leek er erg lang op dat ik ging winnen omdat ik de meeste steden had. In deze City versie heeft dat echter geen nut en ging ik juist als eerste failliet doordat ik de huur bij de anderen niet kon betalen. Het was ondertussen half twaalf en voor de 230 km was de start al om 7.00. Bedtijd dus.
Bikes4Parkinson








Op zaterdag werden we rond acht uur wakker. De kinderen bleken al even wakker te zijn en bij oma en opa ondergebracht. Tijd dus om ze aan te kleden, te ontbijten en verder rustig aan te doen tot het vertrek om half elf. Iets hoger nog was er een weiland met koeien. Zoonlief is heel fanatiek als het om deze dieren gaat en blijft als een langspeelplaat ‘koe, boe’ herhalen dus natuurlijk gingen we ze even van dichterbij bewonderen. Het was maar een klein stukje terug helling af, maar met de bolderkar was dat een flinke uitdaging.
Helaas was het slecht weer en alles nat zodat we niet in een van de vele speeltuintjes konden gaan spelen. Ze hadden namelijk (voor een deel) al hun nette feestkleding aan. Binnen vermaakten ze zich ook prima zeker met de ballonnen die mee waren genomen. De tijd vloog voorbij en anderhalf uur later kregen we een appje dat ze alweer in de buurt waren. We vertrokken richting de finish op de Cauberg en daalden een stukje af. Dit keer zonder bolderkar maar met draagzak. Die we echter niet nodig hadden omdat ze alle drie prima liepen.
Het was erg bijzonder om dit te zien, Parkinson patiënten met buddy’s die hier hard voor hebben getraind en alles op alles zetten voor die laatste paar km. Kinderen op de fiets die even een duwtje krijgen van de supporters aan de zijkant en vooral veel geklap en gejuich voor iedere wielrenner. Voor de terugweg was het wel handig, want het wachten duurde iets langer dan verwacht dus hij werd flink onrustig en kon op de terugweg zo op de rug geslingerd worden. Na de felicitaties was het alweer tijd voor een slaapje, zelfs dochter vroeg of ze naar bed mocht!
Verjaardag opa




Ik bleef bij de kinderen in het huisje zodat ik alvast het een en ander vooruit kon werken. Ideaal. Na het slapen was in het huisje ernaast de bbq al aangestoken en waren een groot deel van de gasten gearriveerd. Tijd dus voor de nette kleding, zoonlief zelfs compleet met stropdasje dat het natuurlijk erg goed deed. De jongeman werd prima vermaakt door de gasten, of andersom… En voor de dames hadden we een paraplu meegenomen zodat ze buiten konden spelen in de miezer. Terwijl ze af en toe ene hapje namen. Er waren meerdere salades, waaronder een super lekkere bulgur salade die ik zeker thuis ook eens ga proberen en super veel vlees.
Helaas kreeg ik weer last van mijn maag en de herinnering schoot terug naar vorig jaar oktober toen ik zelfs opgehaald was door de ambulance. Even goed in de gaten houden dus en deze week medicijnen halen bij de huisarts. Na een uurtje ging het beter zodat ik kon helpen met het naar bed brengen van de kinderen. Dat naar bed brengen was makkelijker gezegd dan gedaan. Met name de jongedame bleef vragen om bekers water, kusjes en meer dus toch maar even meegenomen naar beneden om samen met mama op de bank te hangen en tv te kijken. Na een half uurtje was ze gelukkig zo moe dat ik haar nu goed naar bed kon brengen.
Valkenburg

















Zondagochtend werden de kinderen erg vroeg wakker en hebben we ze naar beneden gehaald bij ons in bed / voor de tv. Het is tenslotte zondagochtend. Rond half negen kwamen oma en opa ook naar het huisje en was het tijd om aan te kleden en te ontbijten. Het was tijdens het boodschappen doen al opgevallen dat de renovaties in het centrum af zijn. Het plan de campagne was dus om de berg af te dalen via de Lourdesgrot en een rondje te lopen door het Middeleeuwse stadscentrum en kasteel.
Met een klein groepje ondernamen we deze tocht. En het was erg leuk om hier rond te lopen. Op een gegeven moment was het toch wel gezien en gingen we voor een ijsje terwijl de mannen omhoog liepen om de auto’s op te halen. Met de buggy & kinderen omhoog lopen zagen we namelijk niet zo zitten.
Lunch













Voor de lunch hebben we een deel van het vlees dat nog over was opgemaakt en de salades zodat we gelijk een warme maaltijd achter de kiezen hadden. De kinderen waren weer alledrie erg moe dus zijn even naar bed gebracht. Het idee was om in de namiddag nog even naar de kabelbaan te gaan of iets anders te doen in de omgeving.
Al snel bleek echter dat die middag de finish was van de Ladies Tour en je dus met de auto niet meer van het terrein af kwam. Toch maar een rondje speeltuin doen en kijken bij de finish. Leuk om te zien, maar zo emotioneel als gisteren was die niet.
We hadden ondertussen alles al ingepakt, maar moesten wachten tot het grootste deel was afgebroken voor we daadwerkelijk het terrein konden verlaten en huisopwaarts gingen. We vertrokken om vijf uur en ze lagen om acht uur in hun bedje.
Voor onderweg was er eten en drinken mee zodat ze gelijk door konden. Lekker in hun eigen bedje nagenieten van dit gezellige weekend.
Lees ook
- Limburg met kinderen wat te doen? Leukste activiteiten, goedkope uitjes, bezienswaardigheden en tips dagje uit
- Valkenburg aan de Geul; activiteiten en bezienswaardigheden van grotten tot kasteel
- Landal kasteeldomein de Cauberg in Valkenburg
- Koninklijk Paleis Napels - 17 februari 2025
- Tropische vakantiebestemmingen in Europa: ontsnap naar het paradijs - 16 februari 2025
- Vier je Kerstvakantie in het Frans Hals Museum - 15 februari 2025
Dit verslag moet je in het fotoboek van je kinderen stoppen 🙂 Geweldige herinnering!!
Wat een heerlijke rapportage van een zalig weekend! De foto’s laten zien dat jullie genoten hebben! Erg leuk om te lezen en te zien!
Het ziet er heel gezellig uit 🙂
Die massale inzet voor Parkinson vind ik erg mooi. Hier beide opa’s die deze ziekte hebben/hadden. Maarten doet ieder jaar mee aan een wielerronde voor een goed doel. In 2014 deed hij de Alpe d’Huez voor het KWF en dit jaar deed hij mee aan een Lyme-trial. Misschien dat dit iets is voor volgend jaar.
Ik houd van tradities! En dit lijkt me een hele leuke. Ik herinner me Valkenburg van vakanties als kind.