Harz bezienswaardigheden; Hannover, Goslar & Bergen-Belsen

Na een lange werkweek waarin op het laatste moment werd besloten om van bestemming te veranderen, was het dan toch tijd om naar Duitsland te rijden richting de Harz.

Na het werk hadden we bij Laura thuis afgesproken waar ze al een heerlijke ovenschotel aan het afbakken was zodat we daarna direct de weg op konden. Tegen zeven uur vertrokken we eerst nog richting mijn huis, natuurlijk was ik iets vergeten, waarna Laura het eerste stuk tot de grens bij Enschede reed.

Na een zeer snelle wissel en wegwerkzaamheden in Duitsland, best eng rijden zonder verlichting op wegen die je niet kent en iedereen heel snel rijdt, en later nog een wissel kwamen we tegen elf uur aan in het hotel. Die ca 400 km zijn dus lekker snel en zonder problemen afgelegd.

Hannover

In het hotel ging alles ook lekker makkelijk en konden we al snel neerploffen op onze queensize bedden met ganzendonsen dekbedden (als je niet weet wat je voor mijn verjaardag moet geven; ganzendons is geweldig) waar we natuurlijk eerst een cocktailtje dronken op de korte stedentrip om daarna heerlijk onder het dons te kruipen.

Vandaag begonnen we de dag rustig met een heerlijk uitgebreid hotelbuffet (achteraf gezien hebben we alleen dit buffet betaald en was de hotelkamer gratis).

Daarna werden even snel de plannen besproken over wat we wilden bezoeken in de Harz en besloten we een rondwandeling door Hannover te doen die in een folder stond beschreven en ons langs de meest interessante bezienswaardigheden zou brengen. Met de auto waren we zo in het centrum waar we een zeer betaalbare parkeerplaats vonden die op de route lag, dus we direct konden beginnen.

Aegidienkirche ruïne

De eerste stop in de Harz was de ruïne van de Aegidienkirche, de torens en muren van deze ruïne staan nog overeind na de bombardementen in WO2 en staan nu symbool voor de betrokkenheid bij de slachtoffers van de bombardementen in Hiroshima, Japan. Vanaf hier kon je al goed de koepel zien van het nieuwe raadhuis.

Een gigantisch gebouw dat de uitstraling heeft van een paleisje en zelfs het stadhuis hier in Delft niets bij lijkt. Het was dan ook wel begrijpelijk dat er zoveel stelletjes waren die vandaag hier aan het trouwen waren of in het achterliggende park foto’s aan het maken waren. Zeker nu het zo mooi weer was en de zon volop scheen.

Leineschloss

Vervolgens volgden we de rivier de Leine naar het Leineschloss, niet zo interessant en nu een hotel, en de zogenaamde Nana-beelden. Een beeldengroep van drie zeer abstracte menselijke figuren met vrolijke prints. Om hier te komen moesten we over de wekelijkse vlooienmarkt wat we natuurlijk niet erg vonden. Aan het eind van de dag was het ons allebei gelukt om iets leuks mee te nemen.

Altstadt Hannover

De route ging vervolgens de Altstad in met veel vakwerkhuisjes en mooie gevels, de oudste wolkenkrabber van Duitsland (13 hoog) het balhuis, een moderne versie van de stadsmuur, het oude raadhuis, een aantal kerken (waar natuurlijk wederom getrouwd werd) en vooral heel veel terrasjes. Van de paar druppels regen die hier vielen hadden we gelukkig weinig last. De altstad liep vloeiend over in het moderne winkelcentrum met een koopgoot die doorliep tot in het station.

Hier hebben we even pauze genomen om te genieten van een heerlijke versgebakken wafel en we erachter kwamen dat mijn pinpas uit de portemonnee was verdwenen. Op de heenweg zijn we dus bovenlangs gelopen, tot we bij het station kwamen en er een spektakel was van de politie met heel veel spelletjes die kinderen konden doen, en vervolgens in het station afgedaald om door de koopgoot terug te lopen richting de opera.

Waarna ons rondje compleet was en we nog bijna een hele middag hadden te gaan. Dus tijd voor nog een rondje over de vlooienmarkt en een bezoekje aan de basiliek (die gesloten was vanwege een bruiloft) en de Frank Gehrytoren (dat was wel even zoeken).

Wienhausen

Terug in het centrum kwamen we langs een boekwinkel met reisgidsen waar we even keken of er niet iets anders interessants in de buurt lag en besloten we met de auto naar het klooster Wienhausen (met vooral veel wandtapijten van Vlaamse afkomst en een grote voorraad van middeleeuwse gebruiksvoorwerpen die gevonden zijn tijdens het aanleggen van elektriciteit) te rijden. Al snel waren we het stedelijk gebied uit en reden we door een landschap dat werd gevarieerd door maïsvelden en heidegebied.

Hier aangekomen mocht je alleen naar binnen met een rondleiding en was de laatste net begonnen dus konden we alleen buitenlangs rondlopen. Rondom het klooster zijn veel andere gebouwen neergezet zoals de klokkentoren, een hotel (met wederom een bruiloft), een watermolen en diverse gigantische boerderijen uit de 19e eeuw. Het was dus zeker de moeite waard om door dit heidestadje een rondje te lopen. Helaas was de heide, die volop in de nazomer zou bloeien en kenmerkend zou zijn voor deze omgeving, al uitgebloeid.

Bergen-Belsen

Door deze “tegenvaller” besloten we nog een half uurtje te rijden naar Bergen-Belsen om daar het voormalige concentratiekamp te bezoeken. Zoals verwacht was dit monument vrij toegankelijk en konden we in alle rust een rondje lopen over dit zeer indrukwekkende terrein vol verhalen. De vele grafheuvels waar afschuwelijke getallen opstonden van de aantallen doden die daar na de bevrijding waren begraven maakten dat je stil werd en je de ruimte kreeg om je eigen gedachten te ordenen.

Natuurlijk hebben we gezocht naar de grafsteen van Margot en Anne Frank, maar wat meer indruk maakte waren de Nederlandstalige grafstenen die een beetje afgezonderd in het bos lagen en vertelden over familieleden die elkaar nooit hebben mogen kennen. We hebben het rondje afgemaakt langs waar vroeger het crematorium heeft gestaan en over een grasveld wat vroeger het “centrale plein” was en alle barakken hadden gestaan. De maquettes gaven aan hoe groot het vroeger was geweest en hoeveel mensen hier hebben gezeten. Nu is het een zeer vredig oord waarbij de stilte zegeviert en je gedachten loskomen.

Celle

Na dit momentje van bezinning hadden we toch best wel trek gekregen dus reden we terug naar het oude middeleeuwse stadje Celle met geweldige gevels. De één nog ouder dan het ander en een zeer interessant raadhuis. Hier waren gelukkig vele betaalbare restaurantjes waardoor het erg makkelijk was om iets te kiezen, natuurlijk gingen we voor de schnitzel en hahnenburst… Waarbij we allebei alleen al na het vlees vol zaten en zelfs geen zin meer hadden in een dessert.

Na het eten reden we nog een rondje om toch het paleis te zien (volgens de TomTom was het raadhuis het paleis, maar een schildering in het restaurant leek daar niet echt op), wat gelukkig erg mooi verlicht was. Waarna we over een nieuwe weg die de TomTom nog niet kende in nog geen half uur terug reden naar Hannover. Om na een lekker uitgebreid bad / lezen in slaap te vallen.

Rammelsberg Goslar

Na het ontbijt en een zeer snelle uitcheck reden we in een uurtje naar de Rammelsberg in Goslar waar we natuurlijk met studentenkorting mee konden doen aan een rondleiding door de mijnen. We besloten te gaan voor de rondleiding door het historische deel waarbij je ook te voet afdaalt en door de gangen loopt en in het Duits tekst en uitleg krijgt. Voordat de rondleiding begon kregen we een film te zien over het hoe en wat in de moderne mijnen die nu sinds 19 jaar gesloten zijn.

Toen de rondleiding begon legde een zeer energieke enthousiaste man, die vroeger zelf nog in de mijnen had gewerkt, ons uit wat de werkwijze was van de mijnen en hoe belangrijk water (zowel het droogpompen als het gebruiken als energiebron) was voor deze berg. Na een korte uitleg en toen we allemaal voorzien waren van een helm, stegen we een stukje naar de poort die al sinds 1908 niet meer in gebruik was.

Vanaf hier liepen we in vijf kwartier steeds dieper en verder de bergen in van het ene waterrad naar de ander over zeer steile wenteltrapjes door grote grotten maar ook smalle gangetjes waar zelfs Laura en ik (en wij zijn niet zeker niet de grootsten) moesten bukken. Tot we in het hart van de berg kwamen en het licht werd uitgedaan en we bij een vlammetje konden ervaren hoe het moet zijn geweest om hier te werken.

Helaas was de rondleiding hierna al bijna over en restte ons alleen nog een zeer steile trap die uitkwam in de gangen van de mijnkarretjes. Door een klein stukje het spoor te volgen kwamen we bij de uitgang en was onze ochtend zeer goed besteed. Natuurlijk is de museumshop uitgebreid bezocht voor we met de auto naar het centrum reden.

Kaiserpalts

Dit was nog niet zo simpel omdat de stad net zoals Delft beschikt over een uitgebreid netwerk van eenrichtingsverkeerwegen en er niet duidelijk aangegeven staat waar het centrum is. Daarom hebben we de auto maar geparkeerd bij de Breite Tor (16e-eeuwse stadspoort) en zijn we vanaf hier de wandelbordjes gaan volgen naar het marktplein. Op het marktplein waren wederom veel terrasjes, maar stond ook het 15e-eeuwse stadhuis met interessant klokkenspel, de stadsbronnen met de adelaar, en een evangelische kerk.

Met de auto reden we vervolgens naar de Kaiserpalts (het voormalige keizerlijke paleis dat hier in ongeveer 1000 na Chr. is gebouwd met de nabijgelegen 12e-eeuwse Jozefkapel waarin het hart ligt van Keizer Hendrik III en de originele bronzen troon. Samen met de troon van Karel de Grote in Aken de enige bewaard gebleven tronen uit de middeleeuwen. Achteraf gezien hadden we dit beter lopend kunnen doen, maar we wisten niet dat dit paleis zo dicht bij het centrum lag.

Terug naar huis via Kassel

Het was ondertussen al half vier en we hadden nog aardig wat uurtjes snelweg voor de boeg waardoor we hierna maar direct op pad gingen. Zoals eerder al beschreven, reden we de zuidelijke route via Kassel, waarbij we al snel in de file stonden. In totaal hebben we twee keer wegwerkzaamheden gehad en alleen al op het Nederlandse stuk van de grens bij Arnhem tot Utrecht in de file gestaan.

De route was wel erg mooi bergachtig en natuurlijk hebben we ook de kans waargenomen om even te testen hoe hard de auto rijdt. Wat er wel toe heeft geleid dat het verbruik daalde tot een dieptepunt van 16,8 km per L (normaal 20 km / L). Tegen tien uur waren we eindelijk terug in Delft waar Ruben voor ons had gekookt en het weekendje weg eindigde.

• Over
• Laatste berichten

Linda van Aken

Blogger bij Mamaliefde

Linda is oprichter van Mamaliefde.nl, getrouwd en moeder van een koningskoppel bestaande uit een self-proclaimed prinses en een nieuwsgierige zoon.
Zoals ze zelf zegt is ze besmet met het reisvirus en eist ze het liefste de hele wereld over. Ook gaat ze graag op ontdekking in eigen land en probeert de vele uurtjes achter de laptop te compenseren met quality time doorbrengen met het gezin.Ze is altijd in voor een spontane actie.

Laatste berichten van Linda van Aken (alles zien)

• Essentiële items die je niet mag vergeten op vakantie - 15 februari 2024
• Op vakantie naar Australië & Nieuw-Zeeland - 23 januari 2024
• 10 Leukste zomerkampen met kinderen - 4 december 2023

Je zou ook interesse kunnen hebben in

Karlsruhe; Bezienswaardigheden & Activiteiten Berlijn stedentrip; Bezienswaardigheden & Activiteiten Hamburg stedentrip met kinderen; Bezienswaardigheden & Activiteiten Gotha Saksen; Bezienswaardigheden & Activiteiten Meißen Stedentrip; Bezienswaardigheden & Activiteiten