Skip to Content

Masha en de Beer film recensie

Masha en de Beer film recensie

Als je peuters of kleuters in huis hebt ken je haar vast wel; Masha. Het Russische meisje dat midden in het bos woont en een soort van opgevoed wordt door een beer. Daar komt natuurlijk niet veel van terecht, dus zijn de dieren op de boerderij doodsbang voor haar, en met name voor haar tomeloze energie. Een duracellkonijntje is er niets bij. Sinds deze week is Masha niet alleen thuis op de tv te zien maar ook op het grote scherm van de bioscoop.

Masha en de Beer

Het was een klein avontuur want in plaats van de auto gingen we met de tram naar de bioscoop. Namelijk die op het Buitenhof. Natuurlijk kan je het dan ook niet laten, om even een rondje te lopen over het Binnenhof en de Lange Poten. Beetje cultuur bij brengen 😉 De kinderen waren in ieder geval dolenthousiast. Ze vonden alleen de reis al helemaal het einde. Een goed begin is het halve werk toch?

In de bioscoop haalden we kaartjes en kochten we een bak popcorn. De medewerkster was zo lief om de mediumbak die ik in eerste instantie had besteld te verdelen over twee kleine. Zo hadden ze hun eigen popcorn. Waarvan een deel natuurlijk al over de vloer vloog, voordat we überhaupt de zaal in waren…

En dat waren welgeteld twintig stappen, hoefden niet eens de trap op. De medewerker die de kaartjes controleerde wees me erop dat er naast de ingang zitverhogers lagen voor de kinderen. Wel zo fijn om ervoor te zorgen dat ze wat hoger zitten en alles goed kunnen zien. We waren ruim op tijd dus konden rustig in een verlichte zaal ons plekje opzoeken. De zaal was vrij leeg met misschien een vijftal andere families met jonge kinderen.

Het licht dimde een beetje en toen kwamen er enkele reclamefilmpjes op tv. Geen kwartier lang zoals je normaal gewend bent, maar een stukje over de nieuwe Smurfenfilm en over de kleuterbioscoop. Wel zo fijn om te voorkomen dat ze hun interesse al kwijt zijn voordat de film begint. En toen begon de film echt.

Masha en de beer verschenen samen op het witte doek en bij de kinderen zag ik direct een blik van herkenning. In het begin schrok ik wel even. Ze zou namelijk volwassen zijn en ging daarom weg van het huis… Wat is er hier aan de hand? Masha, volwassen? En de rest van de film dan, zou ze misschien terugkomen als moeder met haar eigen kinderen? Ik was natuurlijk weer veels te vlug, want dat volwassen worden duurde maar heel even.

Binnen vijf minuten was ze weer terug nadat ze de boel op stelten had gezet. Kijk, zo kennen we haar. Na een paar minuten was de film afgelopen. Maar daar volgde al snel nog een aflevering, en nog één. Zoonlief bleef vragen “Leuk, nog een filmpje?”. Dus hij vond het helemaal niet erg. Ik ben de tel kwijtgeraakt maar ik denk dat er in totaal zo’n tien afleveringen van circa 7 minuten passeerden. Ieder met een ander verhaal waarvan alleen de eerste twee elkaar opvolgen. Van varkentjes in kussens die gaan spoken, tot en met de wolven die van hun ambulance een taxi maken. Natuurlijk komen beer en zijn vriendin er ook in voor.

Ondanks dat ze niet volwassen is, krijg ik wel het gevoel dat ze een stuk ouder is. Ze leert de wolven het abc en is een stuk ouder in het spel dat ze speelt, zoals een poppenkastspel. Ze speelt namelijk vooral veel in haar eigen kamer. Masha is ook met de tijd meegegaan en speelt ook computerspelletjes op een console. Ze is niet meer zo ondeugend dat ze het huis van de beer omtovert tot een grote puinhoop. Die rol wordt nu overgelaten aan de kat die de muis probeert te vangen waar beer bang voor is. Alle karakters gaan ook een stuk vriendelijker met elkaar om. Qua uiterlijk is ze echter weinig veranderd.

Meer informatie vind je hier.

Linda van Aken
Laatste berichten van Linda van Aken (alles zien)

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.