Oh Baby film recensie

Onlangs kreeg ik wel een heel mooie uitnodiging, namelijk of ik als ‘vip’ naar de première van de bioscoopfilm ‘Oh Baby’ wilde gaan. Nicole van Meisje-Eigenwijsje en Joyce van Mamakletst kregen die uitnodiging ook dus leek het ons gezellig om met zijn drieën te gaan. Helaas had ik onderweg last van enorme files omdat de A12 naar Utrecht was afgesloten en al het verkeer dus omreed via Leiden. Een half uur later dan gepland kwam ik aan… Maar gelukkig nog wel op tijd.

Kledingstress en ondertiteling

Vooraf was er nog wel wat kledingstress; want natuurlijk hoort er op zo’n avond ook een dresscode bij. En dat was baby black tie. Dus officieel lange jurken (of iig tot over de knie) en dan in donkerblauw / zwart etc. Ik heb wel even rondgekeken voor een mooie jurk, maar had tegelijkertijd zoiets van wanneer draag ik het dan weer? Dus ging ik voor een jurkje dat ik al had hangen, maar dan wel met een nieuwe legging en toch ook wel een jasje voor het geval het fris zou zijn.

Toen ik aan kwam lopen voelde ik me direct enorm underdressed. Kwam ik daar aan met mijn jas over de kleding en moest ik in de rij gaan staan om over de rode loper te lopen. Want alle bezoekers moesten daarover, er was geen ‘zij-ingang’ zoals je soms ook ziet. Daar staat iedereen daar met blote schouders en in lange jurken. Ik vroeg me af hoe ze dat deden, waar de jassen gelaten worden. Want voor de deur parkeren is geen optie en het is ook geen warme zomerse dag dat je zo over straat loopt. Althans ik niet. Voor de rode lopermomenten van de cast was ik helaas te laat.

Bij de deur moest ik dus even kaartje laten zien om te ‘bewijzen’ dat ik echt uitgenodigd was en mocht toen door naar binnen. Waar ze klaar stonden met de glazen champagne. In een enorme mensenmassa ging ik op zoek naar Joyce en Nicole, die er al waren. Ik kon net een slokje nemen en even acclimatiseren terwijl ze om me heen wat BN-ers aanwezen. Ik ben daar echt zo’n leek in, dus dan krijg je te horen ‘dat is de zanger van De Dijk’ en ‘dat is een acteur uit Penoza’ en dat ging zo de rest van de avond door. Toch wel handig die ‘ondertiteling’. Nadat de gong ging kwam de massa rustig aan in beweging en gingen we op zoek naar het vip-balkon. We hadden geen vaste plaatsen, maar er stond wel het verzoek om aan te schuiven. Een moment twijfelen, maar in het midden van de onderste rij, gelijk aan het balkon waren nog drie plaatsjes vrij. Zouden we daar gaan zitten? Ach ja, waarom ook niet?

Mamarazzi

Tja, je bent blogger of niet. Nadat we samen een foto hadden gemaakt en wat selfies, en hadden geconstateerd dat we tussen de BN-ers zaten en niet in de ‘zaal’, kwam de gastheer op het podium om iedereen welkom te heten. Dan moet je toch even aan het ‘werk’ dus gingen de mobieltjes aan om live alles te delen. De live-verbinding op Facebook leverde niet heel veel views op. Er zaten nog meer bloggers in de zaal, die ons al snel hadden ‘gespot’. Weten we ook weer hoe dat voelt om niet alleen te zien maar ook ‘gezien’ te worden 😉 Nadat het ijs was gebroken begon de film.

Clichés en Mother wars

Om eerlijk te zijn vond ik het verhaal niet heel erg origineel. De insteek van ‘mama overlijdt en iemand anders draagt de zorg van het kind’ of het verhaal ‘papa weet niet dat hij papa is en komt daar later achter en struggelt met wat daar bij komt kijken’ zie je vaker terugkomen. Niet dat dat heel storend is, want zo in de Nederlandse film is het nog niet eerder voorgekomen. En het blijft gewoon heerlijk om naar te kijken.

Daar houdt het niet bij op, want ook alle mother wars op het gebied van opvoeding komen voorbij. Te beginnen met de ‘strijd’ tussen de drie R-en; Rust, Reinheid en Regelmaat of het geven van liefde en ‘op verzoek’. Later kwamen ook de prikjes voorbij of het meenemen van je kind naar een restaurant. Heel herkenbaar dus voor ouders, misschien niet eens zo binnen een relatie. Maar wel als je met andere ouders praat. Iedereen heeft zo zijn eigen opvoedstijl en in principe is alles oké. Heel herkenbaar zijn ook de twijfels; ben ik wel een goede vader / moeder voor het kind?

Waterproof mascara is een must

Officieel is deze film een dramafilm dat gaat over serieuze, wezenlijke dingen. Zoals de dood en adoptie, wat bepaalt welke keuzes je in het leven maakt. Persoonlijk vind ik het meer een enorme komedie; het is een absolute aanrader om waterproofmascara te dragen want je houdt het niet droog. En dan eerder van het lachen, vooral het moment met Tanja Jess bij het consultatiebureau is hilarisch, dan van het huilen. Al zitten er ook echt wel emotionele momenten in de film dat je even moet slikken, of een traantje moet wegpinken. Die zwangerschapshormonen zullen nooit je lichaam helemaal verlaten.

De cast

De hoofdrollen in deze film zijn weggelegd voor Gijs Faber, die bij de meesten bekend is vanwege Penoza. Hij speelt de rol van papa Ruben, echt een vader zoals iedere moeder die wel voor zijn kind zou willen. Betrokken bij de opvoeding, verdiept zich in het hoe of wat het beste is voor zijn kind en daarvoor gaat. Waar hij eerst niets moet hebben van baby’s, is dat op het einde van de film helemaal omgedraaid. Daar tegenover staat de jonge en frisse Hanna van Vliet, het jongere zusje van de moeder die een zweverig leven leidde vol energie de moederrol op zich neemt. En tja, dan kruipt het bloed waar het niet gaan kan…

Voor de film zijn maar liefst zes baby’s gecast al zou je dat niet zeggen. Wil zitten er een paar momentjes in die niet kloppen. Want het ene moment kruipt de baby, het volgende wordt het in een reiswieg binnengedragen. Het volgende moment is de eerste verjaardag en weer later slaapt het in de reiswieg in de box. Op zijn hoogste stand. Als je baby gaat kruipen en staan hoort de box omlaag te gaan, en een dreumes van een jaar past echt niet meer in een reiswieg. Vaak is dat tot 6 /7 maanden.

Dit is de eerste bioscoopfilm van Thomas Acda, vorig jaar regisseerde hij zijn eerste telefilm en nu gaat hij dus voor het grote witte doek. Waarbij hij bewust heeft gekozen voor een film waar meer verhaal in zit.

Winactie

Vanaf 9 november draait Oh Baby in de Nederlandse bioscopen. Tot die tijd kom je alvast in de juiste sfeer met de trailer.

Meer informatie vind je hier.