Parijs Stedentrip met kinderen; Bezienswaardigheden & Activiteiten

Parijs, de hoofdstad van Frankrijk, de lichtstad, een romantische stad vinden velen. De eerste nederzettingen waren aan de oever van de Seine, al zo’n 2000 jaar geleden. Ook op het Île de la Cité werd al snel gebouwd. In het gebied, dat Parijs en de banlieues nu bestrijkt, lagen vroeger aparte dorpen, die nu een onderdeel van Parijs zijn. In Europa was Parijs al vroeg een centrum van cultuur. De stad ligt op een kruispunt van allerlei verschillende handelsroutes.

Al in de 10e eeuw, toen de Notre Dame en een aantal abdijen werden gebouwd, was Parijs één van de belangrijkste steden van Frankrijk en daarnaast een belangrijke plaats voor het Christendom. In de zomer van 2008 was ik hier een kleine twee weken op vakantie met een vriendin.

Veel mensen die ik ken, gaan met regelmaat een weekendje naar Parijs. Sommige vele keren en zien dan steeds dezelfde dingen. Daarom wil ik jullie in deze blog, naast de bekende bezienswaardigheden, ook over de wat minder bekende vertellen. Wellicht geeft het je inspiratie voor een stedentrip naar deze mooie stad.

Louvre (1e arrondissement)

Het eerste arrondissement bevindt zich in het hart van Parijs en is genoemd naar het voormalige paleis – nu museum – het Louvre.

Musée du Louvre

Het Louvre is één van de beroemdste en grootste musea in de wereld. Het gebouw dateert uit de 14e eeuw, toen Charles V de vesting van Philippe-Auguste ombouwde tot een Middeleeuws kasteel. Bijna twee eeuwen later werden belangrijke delen van het Louvre door koning François I verbouwd. Tegelijkertijd begon hij met het verzamelen van kunst en haalde hij zowel de Mona Lisa als haar schepper Leonardo da Vinci naar Frankrijk. Diverse koningen brachten vervolgens verbeteringen aan totdat Louis XIV het hof in de 17e eeuw naar Versailles verplaatste. Tijdens de Franse Revolutie werd in de Grand Galerie een kunstmuseum voor het publiek geopend.

In 1810 vierde Napoleon zijn huwelijk met Marie-Louise in het Louvre. Hij begon met de aanleg van een centrale binnenplaats die werd gedomineerd door de Arc du Carroussel. Bovendien voegde hij een nieuwe vleugel en een aantal verdiepingen toe. Zijn talloze buitenlandse overwinningen en de daaraan verbonden plundertochten, zorgden ervoor dat de kunstcollectie in het Louvre snel groeide. De beroemdste kunst in het museum is:

• Mona Lisa: Het doek is slechts 77 cm hoog en 53 cm breed, bevindt zich op de eerste verdieping van de Denonvleugel, achter kogelvrij glas.
• Venus van Milo en de Nike van Samothrake: Het Louvre bezit een aantal werken uit de Griekse Oudheid, en de serene Venus van Milo is het bekendst. Het marmeren beeld, dat in 820 op Melos werd ontdekt, is van Aphrodite, de godin van de liefde. Het symboliseert de perfecte schoonheid. De Nike van Samothrake dateert uit 190 v. Chr. Het 3 m hoge beeld is van de godin Nike (overwinning).
• Etruskische en Romeinse kunst: Terwijl de Griekse cultuur bloeide, creëerden de Etrusken in het noorden van Italië hun eigen beschaving. Onder de Etruskische kunst in het Louvre bevindt zich een prachtige terracotta sarcofaag (omstreeks 530 v. Chr.)
  De collectie Romeinse kunst bevat mozaïeken, beeldhouwwerken, borden, vazen en sarcofagen.
• De Egyptische collectie: De collectie is de grootste in zijn soort buiten Egypte. Je vindt er indrukwekkende sfinxen en beelden van de almachtige farao’s, maar ook fascinerende alledaagse voorwerpen zoals spiegels, kammen, halsbanden en prachtig besneden lepels voor het aanbrengen van cosmetica. En natuurlijk de Grote Sfinx van roze graniet.

Marais (Joodse wijk) 3e arrondisement

Eeuwenlang lag hier een door malaria geteisterd moeras (marais = moeras), waar de Rue St.-Antoine, de oude Romeinse weg, doorheen liep. De moerassen werden onder Filips Augustus drooggelegd. Marais heeft een periode van rijkdom gekend doordat het hof er in de buurt zat, tijdens de Franse Revolutie werd Marais een volkswijk en in de 19e en 20e eeuw was de wijk een centrum voor kleine industrieën.

In de jaren 90 werd Marais weer één van de meest modieuze en duurste wijken van Parijs. Al vanaf de 6e eeuw waren er joden in Parijs. Waarschijnlijk als handelaars of ambachtslieden met de Romeinen meegekomen. Pas in 1119 ontstond er langs de huidige Rue de la Cité (de vroegere Rue de la Juiverie) een joodse wijk.

Aan het begin van de 18e eeuw; in 1791, tijdens de revolutie, kregen joden burgerrechten. In 1871 telde de joodse gemeenschap 25000 zielen. Later in de 19e eeuw was er een instroom van joden uit Centraal en Oost-Europa. Zij vestigden zich in en rond de Rue Rosiers. Door de komst van Sefardische joden uit Egypte, Algerije, Tunesië en Marokko tussen 1950 en 1962 werd het gebied van de gemeenschap enorm uitgebreid.
Tegenwoordig ligt het traditionelere deel van de wijk aan het westelijke einde van de Rue des Rosiers. Vlakbij ligt de oude joodse jongensschool waar 165 studenten werden bijeengebracht en gedeporteerd. In de muur is de tekst N’oubliez pas (vergeet niet) ingebeiteld.

Place des Vosges

Dit was het eerste open plein van Parijs met een opvallende, bakstenen symmetrie van 36 paviljoens (negen aan elke zijde), elk met vier arcades en een steil leien dak. De inwijding werd gevierd met een sprookjesachtig dubbel huwelijk tussen Lodewijk XIII en Anna van Oostenrijk en tussen prinses Elizabeth van Frankrijk en de toekomstige Filips IV. Bijzondere gebouwen aan dit plein zijn:

• Nummer 1: Pavillon du Roi, gebouwd met geld van de Kroon, maar nooit gebruikt als koninklijke residentie.
• Nummer 1b: de befaamde literaire gastvrouw, madame Sévigné, werd hier in 1626 geboren.
• Nummer 4: markies de Favras, die ervan werd beschuldigd achter de ontvoering van Lodewijk XVI en de moord op Lafayette te zitten, woonde hier.
• Nummer 6: Victor Hugo schreef hier tussen 1832 en 1848 “Les chants dus Crépuscule” en “Ruy Blas”. Nu is dit een museum, het Maison de Victor Hugo.
• Nummer 7: De ingang van het Petit hotel Sully werd door de eigenaar in de 17e eeuw gebruikt om de Place Royale te bereiken.
• Nummer 8: de schrijvers Théophile Gautier en Alphonse Daudet woonden rond het midden van de 19e eeuw op de tweede verdieping.
• Nummer 21: hier woonde van 1615 tot 1623 kardinaal Richelieu.

St.-Paul-St.-Louis

Deze kerk is in 1627 door de jezuïeten naar voorbeeld van de Gesù in Rome gebouwd na fusie van de twee parochies. Oorspronkelijk lagen hier de gebalsemde harten van Lodewijk XIII en Lodewijk XIV, maar tijdens de revolutie werden ze weggehaald en aan een schilder verkocht, die ze tot poeder vermengde om vernis voor één van zijn schilderijen te maken.

Musée Carnavalet

De schilderijen, memorabilia en reconstructies van luxueuze 19e- en 20e-eeuwse vertrekken roepen de geest van het oude Parijs op en geven een goede indruk van het dagelijkse leven tijdens de Franse Revolutie en het bewind van Napoleon I. De nadruk ligt op het creëren van de juiste sfeer en niet zozeer op het communiceren van historische feiten. Verwacht dus geen gedetailleerde verslagen van belangrijke ontwikkelingen in de Franse geschiedenis. Het museum is gehuisvest in twee aan elkaar grenzende herenhuizen.

In het museum vind je een indrukwekkende collectie herinneringen uit de Franse Revolutie. Onder de tentoongestelde voorwerpen een set sleutels van de Bastille. Ook veel mooie schilderijen, waaronder werken van Hubert Robert, die tijdens de Franse Revolutie gevangen werd genomen, en een portret van de revolutionaire leider Robespierre, die onder de guillotine kwam. De collectie waaiers, borden, klokken en meubilair laat zien dat zelfs huishoudelijke artikelen met revolutionaire leuzen werden bedekt.

Ook is er in het museum aandacht voor de periode voor de revolutie, hoe de adel en de rijke standen leefden. De Grand Salon de l’Hôtel d’Uzès komt qua goud, spiegels en kroonluchters niets tekort en geeft een indrukwekkend beeld van het leven tijdens de vooravond van de Revolutie.

Onder de bezienswaardigheden uit de tijd van Napoleon (19de en 20ste eeuw) bevinden zich de keizers 110-delige picknickset en zijn dodenmasker (op de begane grond van Hôtel Le Peletier de St.-Fargeau). Op de eerste verdieping vind je, onder andere, een reconstructie van het elegante art nouveau interieur van de bekende juwelier Fouquet (1900), en een balzaal uit de jaren ’20.

Musée d’Art et d’Histoire du Judaïsme

Een museum over de ontwikkeling van de Joodse Cultuur sinds de middeleeuwen, zowel binnen als buiten Frankrijk. Hoewel het museum in eerste instantie de geschiedenis van de Franse Joden verhaalt, komt ook de rest van Europa en Noord-Afrika aan bod. De volgende thema’s komen aan bod: de middeleeuwen, emancipatie van de Joden na de Franse Revolutie, intellectuele en artistieke verrichtingen in de 19e eeuw en de tragedies en overwinning uit de moderne geschiedenis. Je vindt er een zeldzame Chanoekalamp uit de 14e eeuw, een Joods huwelijkscontract uit 1752 en Algerijnse trouwkleding uit de 19e eeuw.

Het museum, dat in 1998 werd geopend, bevindt zich in het Hôtel de St.-Aignan, een gerestaureerd 17e-eeuws herenhuis dat vernoemd is naar de hertog van St.-Aignan (een vroegere eigenaar). Het huis werd in de 19e en 20e eeuw bewoond door Joodse immigranten uit Oost-Europa, die tijdens de Tweede Wereldoorlog werden gedeporteerd naar Duitse concentratiekampen. Het kunstwerk van Christian Boltanski, met de titel Les habitants de l’Hôtel de Saint-Aignan en 1939 herdenkt deze oorlogsslachtoffers.

Île de la Cité (4e arrondissement)

Deze wijk is het hoofd, het hart en het merg van Parijs, schreef Victor Hugo. Hier stond de wieg van de stad. Dit is de plek waar de eerste bewoners zich vestigden. In de ontwikkeling speelde de strategische ligging een belangrijke rol. Niet alleen lag het in de Bronstijd langs een drukke handelsroute, het was ook een vluchtplaats tijdens oorlogen. Gedurende de welvarende tijd van de Romeinen, breidde het dorp zich uit naar wat nu de linkeroever heet. De Romeinen, de Franken en de Capetingische koningen breidden elk op hun beurt de oorspronkelijke nederzetting uit.

Het Île de la Cité is altijd een belangrijk bestuurlijk en religieus centrum geweest. De oorspronkelijke zetel van de Romeinse gouverneur is nu het Palais de Justice, waar rechters zo’n 2000 jaar later nog altijd wetten uitvoeren. Ook bevinden zich binnen de muren zowel de Conciergerie (de beruchte revolutionaire gevangenis) en de Ste.-Chapelle.

Tour de l’Horloge

De oudste klok van Parijs kun je aan de Seinekant van de Conciergerie zien. De Tour de l’Horloge was de eerste openbare klok van Parijs. De originele klok werd in 1370 in gebruik genomen; de huidige klok dateert uit de 16e eeuw. De beeldhouwwerken symboliseren de Wet en het Recht.

Conciergerie

De Conciergerie is vooral bekend vanwege haar rol als gevangenis, maar daarvoor het maakte het deel uit van een koninklijk complex, waartoe ook de Ste.-Chapelle en het Palais de Justice behoorden. De oudste delen van de Conciergerie dateren uit de begin 14e eeuw. Tijdens de Franse Revolutie waren hier meer dan 4000 gedetineerden. De overvolle gevangenis was een broeikas voor ziekten, en gevangenen konden niets anders doen dan wachten op hun onvermijdelijke doodvonnis.

Het eerste dat opvalt zodra je de enorme Salle des Gens d’Armes binnenloopt, is de duisternis. Het roept angstgevoelens op die worden versterkt door de subtiele verlichting. De zaal is de oudste middeleeuwse zaal in Europa en dateert uit de 14e eeuw, toen het de benedenverdieping van de Grande Salle was. Terwijl boven koninklijke feestmalen en huwelijksfestiviteiten plaatsvonden, at hier het personeel, soms met 2000 man tegelijk. Via de wenteltrap kom je in de keukens. In de Salle des Gardes, een gotische zaal, was de zetel van het Revolutionaire Hof, dat de doodvonnissen uitdeelde.

Galerie des Prisonniers

De Galerie des Prisonniers was een plaats waar advocaten, bezoekers en gedetineerden elkaar ontmoeten. Hier is niet alleen een reconstructie van het kantoor van de administrateur en de conciërge, maar ook de Salle de Toilette, waar gevangen werden kaalgeschoren voordat zij werden geëxecuteerd. Je ziet hier ook de reconstructie van de cel van Marie-Antoinette.

Boven, in de Zaal der Veroordeelden, hangen muurpanelen met de namen van de 2780 mensen die tussen maart 1793 en mei 1795 werden onthoofd. Vanaf de Zaal der Veroordeelden loopt een gang langs een aantal cellen die een idee geven van de afschuwelijke leefomstandigheden.
De Chapelle des Girondins is vernoemd naar de 21 veroordeelde Girondijnen die hier aan de vooravond van hun executie dineerden.

Chapelle des Girondins

Vanuit de Chapelle des Girondins kom je in de Chapelle Expiatoire, de plaats waar Marie-Antoinette daadwerkelijk opgesloten zat. De kapel werd in opdracht van Louis XVIII gebouwd ter gedachtenis aan alle leden van de koninklijke familie die tijdens de Franse Revolutie werden gedood. Het zilverkleurig patroon op de muur symboliseert de tranen van de gedetineerden.

Ste.-Chapelle

Dit is een waar juweel in het hart van Parijs. Gebouwd in hooggotische stijl en met prachtige architectuur en glas-in-loodkunst. Het prachtige blauwe, rode en gouden licht dat door de ramen van Ste.-Chapelle straalt, heeft mij echt betoverd. Helaas met enorme bezoekersaantallen. De ingang komt uit in de onderste kapel. De bovenkapel bereik je via de steile wenteltrap. De benedenkapel is een donkere ruimte die aan Maria is gewijd en vroeger door het paleispersoneel werd gebruikt. Het blauw, rood en gouden plafond is versierd met fleurs-de-lys, een symbool van de Franse monarchie.

Op enkele zuilen zie je afbeeldingen van Castiliaanse torens, die afkomstig zijn van het wapenschild van de moeder van Louis IX. Het eerste wat opvalt zodra je de bovenkapel binnengaat, zijn de kleuren die van alle kanten op je afkomen, niet alleen door de prachtige ramen, maar ook van de vloeren, de gouden pilaren en de gedeeltelijk beschilderde muren. Samen beelden de hoge ramen en het roosvenster meer dan 1100 Bijbelse taferelen af. Van de schepping tot de openbaring.

Ongeveer tweederde van de ramen is origineel en dateert uit de 13e-eeuw. Ste.-Chapelle heeft hierdoor het oudste gebrandschilderde glas in Parijs. Eigenlijk heb je een verrekijker nodig om de details in het roosvenster goed te kunnen zien. Ook het houtsnijwerk van de bladgouden versiering op de kapitelen is prachtig (eikenbladeren, hulst, distel en hoppe) en de beelden van de apostelen, die de zuilen lijken te ondersteunen.

Kathedraal Notre-Dame

De plek waar de kathedraal Notre-Dame staat heeft een rijke geschiedenis; eronder bevinden zich de ruïnes van een Gallo-Romeinse Jupitertempel, een kerk uit de 4e eeuw en een basiliek uit de 6e eeuw. In de fundamenten zijn twaalf stenen gevonden die oorspronkelijk in de Romeinse tempel waren gebruikt. In de 12e eeuw was de basiliek een ruïne en Maurice de Sully (Bisschop van Parijs) besloot die te vervangen door een grote kathedraal om de basiliek van St.-Denis naar de kroon te steken.

• De symmetrische westgevel lijkt nogal massief en hoekig vergeleken met de elegante lijnen en torenspitsen die je ziet als je de kathedraal vanuit het oosten bekijkt. Maar het is opeengepakt met beeldhouwwerken, die bedoeld zijn als Bijbel voor de analfabeten.
• De 28 grote beelden die tussen de deuren en de vensters zijn opgesteld, vormen de Galerij van de Koningen. Hoewel de beelden Bijbelse karakters vertegenwoordigen, verwarden de revolutionairen hen met Franse koningen en onthoofdden hen.
• Schatkamer en archeologische crypte: (De ingang is buiten, op het Place du Parvis du Notre-Dame.) Hier vind je middeleeuwse manuscripten, religieuze overblijfselen, waaronder de doornenkroon, gekocht voor een exorbitant bedrag door Louis IX. De collectie goud en juwelen geeft een inzicht in de rijkdom en de macht van de kerk.
• De crypte van de kathedraal wordt vaak overgeslagen door bezoekers, misschien omdat de ingang tegenover Place du Parvis Notre-Dame ligt. In de crypte vind je Romeinse funderingen en archeologische vondsten. Hier krijg je een indruk van de Gallo-Romeinse vestingwerken onder de voorhof. Links bevinden zich de ruïnes van een verwarmingssysteem.

Mémorial des Martyrs de la Déportation

Dit is een bouwwerk ter herdenking aan de 200.000 in de oorlog weggevoerde Franse joden. Het is bekleed met stenen die zijn gedolven in alle bergstreken van Frankrijk. In de crypte bevinden zich twee galerijen. In de muur zijn de namen van de diverse concentratiekampen gebeiteld; in een reeks nissen zijn urnen geplaatst met as uit de crematoria. Een lange, donkere galerij, bezet met glasschilfers om de gedeporteerden te symboliseren, bevat de resten van een onbekende gedeporteerde uit de begraafplaats van het concentratiekamp Struthof. Het licht aan het einde van de tunnel symboliseert hoop.

Île St.-Louis

Dit groene eiland ligt enigszins verborgen achter het Île de la Cité. Het uitzicht vanaf de kaden is schitterend. Het uitzicht op de Nôtre-Dame vanaf de westelijke punt van het eiland is prachtig.

Mémorial de la Shoah

De Mémorial, geopend in januari 2005, op de zestigste gedenkdag van de bevrijding van Auschwitz, bevat het graf van een onbekende Joodse martelaar (in de crypte), de Mur des Noms, met de namen van de 76000 gedeporteerde Franse Joden, en een museum over het lot van de Joden in de Tweede Wereldoorlog.

Opéra Garnier

De Opéra is barok, eclectisch en potsierlijk extravagant met zijn door Apollo gekroonde koepel en beelden die muziek en dans vertegenwoordigen, waaronder een kopie van Carpeaux’ La Danse. De opera wordt ook weleens vergeleken met een vergulde bruidstaart.
Het interieur van het gebouw met zijn grootse foyer en trappen bevat zeer veel bladgoud, fresco’s en marmer. De honing uit de honingraten op het dak wordt in de operawinkel verkocht.

Sainte-Marie-de-la-Madeleine

De vroegere Maria Magdalena-kerk, is één van de beroemdste monumenten van Parijs. De 20 m hoge Corinthische zuilen zijn hoger dan welke in Griekenland of Rome ook. Binnen is het donker; het licht komt binnen via drie lichtkoepels in het schip en de halfronde apsis. Er worden huwelijken gesloten van beroemdheden, speciale begrafenissen en herdenkingsplechtigheden gehouden, maar ook reguliere missen opgedragen.

Place de la Concorde

Aan de Place de la Concorde, waar ooit revolutionaire bloedbaden plaatsvonden, staan nu de Amerikaanse ambassade en het luxueuze hotel Crillon, en je hebt er een adembenemend uitzicht over de Champs-Élysées en de Arc de Triomphe.

Quartier Latin en St.-Germain-des-Prés (5e & 6e arrondisement)

Deze wijken vormen het hart van de linkeroever. Ooit was dit een bastion van kunstenaars en intellectuelen, maar de afgelopen decennia heeft de mode de wijken overgenomen. Hier lag het centrum van de Romeinse stad Lutetia. Het netwerk van oude straatjes en pleintjes is al bijna acht eeuwen lang het domein van studenten en het Latijn was er zo ongeveer de voertaal totdat Napoleon daar na de revolutie een eind aan maakte.

St.-Germain-des-Prés

Dit is de oudste kerk van deze wijk. De Merovingische koning Childebert I richtte hier in de 6e eeuw een abdij op. De huidige kerk werd in 1163 ingewijd door paus Alexander III. De mengeling van romaanse en gotische stijlen is het resultaat van jarenlange toevoegingen. De structuur werd ernstig beschadigd tijdens de Revolutie en slechts één van de drie originele torens is gespaard gebleven. De massieve 12e-eeuwse luchtbogen zijn nog intact. Bijzonder is het graf van de filosoof René Descartes (1596-1650) in de St.-Benoît zijkapel.

Place St. Sulpice

Op het Place St.-Sulpice zie je een fontein van Joachim Visconti uit 1844. Het belangrijkste is natuurlijk de kerk die aan dit plein te vinden is: St.-Sulpice. Dit is een meesterwerk van de klassieke bouwkunst. Het vergde zes architecten en 134 jaar om deze immense kerk te bouwen. Het werk werd in 1780 voltooid.

De imposante façade wordt geflankeerd door twee asymmetrische torens; de nog onafgemaakte zuidelijke toren is 5 m korter dan de noordelijke. Je vindt hier één van de grootste orgels ter wereld en veel andere schatten, waaronder de ramen van 17e-eeuws gebrandschilderd glas, schilderijen en houtsnijwerk en beelden van de kunstenaars Bouchardon, Pigalle en Boizot.

Bekijk ook de astronomische zonnewijzer in de vorm van een bronzen meridiaanlijn die zich uitstrekt van het zuiden naar het noorden van het dwarsschip. Om 12 uur tijdens de winterzonnewende wordt het beeld van de zon weerspiegeld op een witte marmeren obelisk terwijl om 12 uur tijdens de zomerzonnewende het licht op een marmeren gedenkplaat in het zuidelijke dwarsschip valt.

Petit Luxembourg en het Palais du Luxembourg

Deze twee zijn te vinden aan de rand van de Jardin du Luxembourg. Het park is populair onder studenten en toeristen, en biedt een oase van rust. Er zijn ingangen rondom het park en de brede paden leiden naar de belangrijkste bezienswaardigheden, waaronder de achthoekige vijver, dat het middelpunt is. Deze wordt omringd door stenen urnen en beelden van Franse koninginnen (en andere vooraanstaande vrouwen).

Als de zon schijnt, barst het er van de Parijzenaars, die zonnebaden, jeu-de-boules of schaak spelen, of langs de schaduwrijke paden joggen. Er zijn ook tennisbanen, een muziektent en een centrum voor imkers. Er zijn genoeg plaatsen om te zitten en je kunt bij de verschillende stalletjes iets te eten of te drinken kopen. Verder zijn er de mooiste bloembedden van Parijs te vinden en een indrukwekkende mix van Franse, Engelse en Italiaanse landschapsarchitectuur. Wij namen een boek en wat tijdschriften mee en hebben er een hele middag gezeten.

Palais du Luxembourg werd in de 17e eeuw gebouwd in opdracht van Maria de Medici en deed tijdens de Franse Revolutie dienst als gevangenis. Ten oosten van het paleis zie je de Fontaine Médicis. De grot werd in de 17e eeuw gebouwd in opdracht van Marie de Medici. Onder de beeldhouwwerken bevinden zich allegorische figuren die de rivieren Seine en Rhône symboliseren.

Het beeldhouwwerk van de boze Polyphemus die zich klaarmaakt om een steen naar de onschuldige minnaars Acis en Galatea te gooien, werd later toegevoegd. Aan de westelijke rand van het park staat een miniatuurversie van de Statue of Liberty.

Lees ook: Luxemburg-Stad; Bezienswaardigheden & Activiteiten

Pantheon

De neoklassieke grandeur van het Panthéon maakt een diepe indruk na de smalle straatjes van Quartier Latin. Dit kolossale mausoleum bevat de graven van gerenommeerde staatsburgers, onder wie de schrijvers Victor Hugo, Émile Zola en Voltaire, de wetenschappers Marie en Peirre Curie, de braille-uitvinder Louis Braille, en verzetsheld uit de Tweede Wereldoorlog Jean Moulin. Om “gepantheoniseerd” te worden is één van de grootste eerbetuigingen in Frankrijk en regelmatig ontstaan discussies over wie hier verdient herbegraven te worden.

Binnen, in een immense kruisvormige ruimte is een strenge soberheid voelbaar. Christelijke grootheden zijn prominent aanwezig in veel van de schilderijen, onder wie St.Geneviève (westelijk schip en koor), de onthoofde St. Denis (westelijk schip), Jeanne d’Arc (noordelijk schip) en St.Louis (noordelijk schip).

Ook de Revolutie is verbeeld in de schilderijen en beelden. In de koepel hing de wetenschapper Foucault in 1851 een slinger op om te bewijzen dat de aarde draait.

St.-Étienne-du-Mont

Als je St.-Étienne-du-Mont vanaf Place du Panthéon benadert, lijkt het alsof de kerk in het niets valt naast haar kolossale metgezel. Maar hoe dichterbij je komt, hoe meer de kerk de aandacht steelt met haar prachtige façade en tengere klokkentoren. De constructie van dit gebouw, dat een kleinere kapel van de abdij van Ste-Geneviève verving, begon in 1492. De kerk werd pas in 1626 opgeleverd, dit legt de ongebruikelijke mix van gotische, renaissance en klassieke architectuur uit. In 1857 werd hier de aartsbisschop van Parijs vermoord.

Musée National du Moyen Age

Het Musée de Cluny biedt een intrigerende blik op het middeleeuwse leven. Onder de 23000 tentoongestelde voorwerpen in dit intieme gotische herenhuis bevinden zich levendige wandkleden, verblindend mooie halssieraden en godsdienstige voorwerpen. Wat de collectie zo boeiend maakt is dat je voorwerpen van dichtbij kan zien, die gewoonlijk alleen op afstand te bewonderen zijn.

Levendig gebrandschilderd glas waar je normaal gesproken je nek voor moet uitrekken, zie je plotseling op oogniveau en indrukwekkende altaarstukken staan recht voor je. In het museum is uitzonderlijk veel oog voor detail. Een schitterende gotische binnenplaats biedt toegang tot het museum met waterspuwers en torentjes.

Thermes de Cluny

Het museum staat op de plaats van het oudste Gallo-Romaanse badhuis van Parijs, waarvan de ruines nog kunnen worden gezien. In de 2e eeuw na Christus trokken badgasten door drie stenen kamers met verschillende temperaturen, warm in het tepidarium, heet in het caldarium en koud in het frigidarium. Het frigidarium vormt een onderdeel van de benedenverdieping van het museum.

Hôtel de Cluny

Het Hôtel de Cluny, één van de oudste herenhuizen van Parijs, is gebouwd aan het eind van de 15e eeuw voor een rijke orde van benedictijnse monniken uit Cluny, in Bourgondië. Tot de gerenommeerde bewoners behoren Mary Tudor, zuster van Henry VIII, die op haar 16e weduwe werd van Louis XII na een huwelijk van drie maanden.

Les Invalides; 7e arrondissement

Les Invalides wordt meestal in verband gebracht met Napoleon, maar het Hôtel werd door Lodewijk XIV gebouwd als veteranenhospitaal. Na Versailles geldt Les Invalides als het belangrijkste architectonische project uit de regeerperiode van Lodewijk XIV. De koning wilde een instituut oprichten voor verminkte soldaten en oorlogsveteranen, van wie de armsten bivakkeerden in het beruchte Pont Neuf-district.

In 1670 droeg hij Libéral Bruant op een militair hospitium te bouwen in het uiterste westen van Fraubourg St.-Germain, waar zijn gepensioneerde veteranen uit het zicht waren. Bedoeld voor 1500 invaliden, waren er in 1690 zo’n 6000 mannen die dolgraag wilden worden toegelaten en in heel Europa begonnen regeringsleiders hun eigen militaire hospitalen volgens dit model bouwen.

Église du Dôme

De koepel van de kerk van Les Invalides, voltooid in 1706, zie je al van verre. Bedoeld als koninklijke kapel, werd het gebouw in 1840 een keizerlijk mausoleum toen het lichaam van Napoleon van Sint Helena naar Frankrijk werd teruggebracht. In 1861 werd zijn as bijgezet in een porfieren tombe in een met glas afgedekte crypte midden onder de koepel. Napoleon ligt in zes sarcofagen, de één in de ander. De buitenste sarcofaag is van eikenhout en staat op een groene, granieten sokkel, omringd door twaalf vrouwenfiguren die zijn twaalf campagnes symboliseren.

Parc du Champ-de-Mars

Eeuwenlang werden hier groenten gekweekt om de Parijzenaars te voeden. Toen in 1752 de École Militaire werd gebouwd, veranderde het gebied in een exercitieterrein met ruimte voor tienduizend man. In 1783 werd hier de eerste luchtballon opgelaten die niet met hete lucht maar met waterstof was gevuld. Ook werd hier de eerste verjaardag van de bestorming van de Bastille gevierd, de ongelukkige Lodewijk XVI werd gedwongen het feest bij te wonen.

Eiffeltoren

Parijzenaars begroeten elk nieuw monumentaal werk in hun stad altijd met een mengeling van afgrijzen, kritiek en ontsteltenis die een paar jaar duurt, waarna het een dierbaar nationaal symbool wordt. De Eiffeltoren is daarvan een perfect voorbeeld.

In 1887 werd Gustave Eiffels ontwerp voor een gietijzeren monument gekozen om de wereldtentoonstelling van 1889 op te luisteren. Eiffel paste dezelfde techniek toe die hij ook voor bruggen in Frankrijk en daarbuiten had gebruikt: alle 15000 ijzeren delen werden vooraf gegoten en op volgorde genummerd; de meeste van de 2,5 miljoen klinknagels zaten al op hun plaats voordat de bouw begon.

Zijn uitgekiende plannen en technologische duivelskunstenarij zorgden ervoor dat 300 ijzerwerkers, 26 maanden lang 7 dagen in de week zwoegend (en zonder ook maar één fataal ongeluk) dit hoogste gebouw ter wereld precies zeven dagen voor de opening van de tentoonstelling voltooiden.

Lees ook: Eiffeltoren Parijs; beroemdste bezienswaardigheid ter wereld met kinderen

Elysée / La Defense (8e arrondissement)

Het 8e arrondissement van Parijs bevindt zich aan de noordzijde van de Seine. Hier vind je chique winkelstraten met winkels van exclusieve merken als Louis Vuitton en Hermès.

Champs-Élysées

Toen André Le Nôtre in 1667 de Champs-Élysées voor Lodewijk XIV creëerde, had hij de bedoeling een visueel vervolg van de Tuilerieën te maken. Tot dan toe was het gebied bepaald niet zo keurig als het later zou worden. In de velden en het struikgewas kwam het gespuis van de stad bij elkaar. In de jaren 1830 begon de architect Jacques Hittorff dit onbewoonde deel van Parijs te veranderen.

Er werden meer dan 1200 gaslampen geïnstalleerd en het terrein werd een uitgaansgebied met tuinen, fonteinen, restaurants en muziekcafés. Al wat over is van die ontspanningspaviljoens zijn twee dure restaurants. Aan de noordzijde van de Avenue Gabriel liggen de tuinen van het Élysées-paleis (de presidentiële residentie).

Arc de Triomphe

Parijzenaars noemen het plein rondom de Arc de Triomphe nog steeds l’Étoile (de ster), hoewel de naam al in 1970 veranderd werd in Place Charles-de-Gaulle. De eerste naam dankt het aan de twaalf avenues die er als stralen van uitgaan. In het centrum staat de Arc de Triomphe, het ultieme symbool van Frankrijks trots en militaire kracht. In 1806 droeg Napoleon de architect Chalgrin op een monument te bouwen ter ere van zijn Grande Armée en de overwinning bij Austerlitz. Geheel naar het Napoleontische gevoel van grandeur is het de grootste triomfboog die ooit werd gebouwd.

In de loop der jaren heeft de Arc de Triomphe alles gesymboliseerd wat groots en glorieus aan Frankrijk was: Napoleons as werd er onderdoor gedragen op weg naar Les Invalides, en ook Victor Hugo’s rouwstoet trok er onder door. Overwinnende legers, de Pruisen in 1871 en de Duitsers in 1940, die hier marcheerden, werden opgevolgd door de heldhaftige bevrijders. In 1920 werd hier de tombe van de Onbekende Soldaat geplaatst. Elke avond om half zeven steken veteranen de vlam opnieuw aan.

Je kunt de Arc de Triomphe bereiken via een voetgangerstunnel vanaf het einde van de Champs-Élysées. Op het dak van de Arc de Triomphe heb je een mooi uitzicht. Onder het uitzichtplatform bevindt zich een klein museum waar een expositie is ingericht over de bouwgeschiedenis van het monument.

Passy (16e arrondissement)

Het 16e arrondissement van Parijs, Passy, is het ‘duurste’ arrondissement van Parijs. Het arrondissement is zeer geliefd bij de Franse upperclass – en dat is goed te zien aan de prachtige 19e-eeuwse huizen, de lange avenues, de vele musea en prestigieuze scholen. Het arrondissement omvat ook het Bois de Boulogne, één van de grootste en populairste parken van Parijs, en het Stade Roland Garros, waar de beroemde tenniswedstrijden worden gehouden.

Jardins du Trocadéro

Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht op de Eiffeltoren.’De Place du Trocadéro wordt gedomineerd door het Palais du Chaillot. Dit is gebouwd voor de wereldtentoonstelling van 1937. Het is een imposant, (namaak)classicistisch paleis met de vorm van een amfitheater met vleugels die de opzet van de oude Trocadéro volgen, dat gebouwd werd voor de wereldtentoonstelling van 1878. ’s Avonds krijgt de omgeving een sprookjesachtige sfeer als de enorme fonteinen worden aangelicht. Er zijn twee musea en het Théâtre National de Chaillot.

Bois de Boulogne

In dit prachtige 19de-eeuwse park zijn meertjes waar honderd jaar geleden al romantische roeibootjes verhuurd werden. Aan de rand van Bois de Boulogne ligt de camping van Parijs. Het park is maar liefst 846 hectare groot, waar van alles te beleven valt. ‘s-avonds is het een beruchte ontmoetingsplaats van homoseksuelen en travestieten.

Laat je daardoor echter niet weerhouden om het park overdag te bezoeken. Dan kun je genieten van een dik 150 jaar oud park, dat zijn huidige vorm en naam van Napoleon III kreeg. Daarvoor was het echter al eeuwen een plek bos, waar de Franse adel de nodige evenementen hield. Er is een speeltuin en kinderboerderij op de plek waar vroeger een dierentuin was. Er zijn ook meerdere sportplekken.

Stade Roland Garos

Het ‘Stade Roland-Garros’ is de plek waar hét Grand Slamtoernooi van Frankrijk plaatsvindt: Roland Garros. De hele mondiale tennistop komt naar dit toernooi om te strijden voor een plekje in de finale. Het kenmerk van deze Grand Slam is dat er gespeeld wordt op gravelbanen.

Montmartre (18e arrondissement)

Hoog op een heuvel heeft deze wijk een unieke dorpssfeer met zowel Pigalle’s neonlichten als de poëtische kronkelstraatjes en charmante huizen. De heuvel (la butte) is al sinds de vroegste geschiedenis een plaats van godenverering. De druïden hielden hier hun priesterlijke rituelen en de Romeinen hadden er een tempel die vermoedelijk aan Mercurius was gewijd. Vanaf Place St.-Pierre gaat er één weg omhoog. je kunt met de trappen of de kabelbaan (kost één metrokaartje).

Sacré-Coeur

De Sacré-Coeur boven op de heuvel van Montmartre is één van de indrukwekkendste monumenten van Parijs. De koepel is het op één na hoogste punt van Parijs. Het uitzicht vanaf de Sacré-Coeur is schitterend. Een steile spiraalvormige trap leidt omhoog naar de galerij, waar je enorm ver naar beneden de basiliek in kunt kijken, maar ook een wijds uitzicht hebt over de stad. Het bronzen beeld voor de galerij toont St. Michael die een demoon doodt. Achter de koepel bevindt zich de belangrijkste klokkentoren, met één van de grootste klokken ter wereld, de 19 ton wegende La Savoyarde.

Binnen in de basiliek vormt het enorme gouden mozaïek boven het koor het opvallendste middelpunt. In het midden bevindt zich Christus met gestrekte armen en een gouden hart. Om hem heen kijken Maria, Jeanne d’Arc, St. Michael, de Paus en een figuur die Frankrijk representeert in aanbidding omhoog. Ook zie je St. Petrus en St. Paulus.

Jeanne d’Arc en St. Louis bewaken de ingang van de basiliek, als ruiters in gebeeldhouwd brons. Een stenen Christusbeeld verheft zich hoog boven hen. De evangeliën zijn afgebeeld op de bronzen deuren. Bekijk binnen in de Chapel de la Vierge het beeld van de Notre Dame de la Paîs. Andere beeldhouwwerken zijn een zilveren beeld van Christus, Le Sacré-Coeur en een zilveren Vierge et Enfant. Meer beelden zijn te zien in de crypte.

De Sacré-Coeur is gebouwd als boetedoening voor de 58000 slachtoffers van de Frans-Pruisische oorlog van 1870-1871 en de bloedige gebeurtenissen van de Commune.

St.-Pierre de Montmartre

Neem ook even de tijd om de St.-Pierre de Montmartre te bekijken, dit is één van de weinige overgebleven Romaanse kerken van Parijs. Deze kerk is de op één na oudste kerk van Parijs.

Place du Tetre (Heuvelplein)

Montmartre wordt ook wel de kunstenaarswijk genoemd. Het Place du Tetre is dan ook een zeer populaire bezienswaardigheid. Hier zitten iedere dag tientallen schilders klaar om een portret van je te maken. Er zijn ook diverse terasjes, maar let op je betaalt hier wel de hoofdprijs voor!

Uitzicht op de Eifeltoren

Iedere avond wordt de Eifeltoren schitterend verlicht. Vanaf het Scquare Nadar, een stadspark heb je een geweldig uitzicht over de stad Parijs en kan je in het donker goed het zoeklicht zien van de Eifeltoren. Vervolgens kan je met de trappen naar beneden lopen richting de metro.

Cimetière du Père-Lachaise (20e arrondissement)

De enorme begraafplaats (44ha), gelegen aan de oostelijke rand van de stad op de helling van Ménilmontant, is de laatste rustplaats van beroemdheden als Chopin, Proust en Oscar Wilde. In totaal zijn er op Père-Lachaise ongeveer 70000 graven. Langs de door groen omgeven wandelpaden staan prachtig versierde grafstenen en mausoleums.

De begraafplaats is vernoemd naar de biechtvader van Louis XIV, Père La Chaise, die het stuk grond ooit bezat. Père-Lachaise werd in 1803 ontworpen door Brongniart, die een Engelse siertuin voor ogen had. Aanvankelijk was de begraafplaats niet bijzonder populair. Dit veranderde toen de graven van schrijvers Molière en Jean de La Fontaine naar Père Lachaise werden overgebracht.

Dit werd gedaan om Parijzenaars aan te moedigen hetzelfde te doen. Binnen de kortste keren werd Père Lachaise dé begraafplaats van Parijs. Vele beroemdheden liggen hier begraven: Componisten als Frédéric Chopin en Georges Bizet, de stadsontwerper Baron Haussmann, Karel Appel, zangeressen Edith Piaff en Maria Callas.

Eén van de meest bezochte graven is dat van Jim Morrison, leadzanger van The Doors, die in 1971 in parijs stierf. Zijn graf dat ooit werd bedekt met graffiti, wordt vandaag de dag bewaakt door een veiligheidsbeambte. Als eerbetoon laten veel fans nog steeds sigarettenpeuken, bloemen en kralen achter.

De Mur des Fédérés, in de oostelijke hoek van de begraafplaats, herdenkt de 147 Communards die hier door een Frans vuurpeloton werden geëxecuteerd. Op Père-Lachaise staan ook enkele aangrijpende gedenktekens aan de slachtoffers van concentratiekampen, en aan leden van de Franse verzetsbeweging die in de Tweede Wereldoorlog de dood vonden.

Meer informatie vind je hier.

Monumenten en bezienswaardigheden in Parijs met kinderen

In deze historische wereldstad vind je natuurlijk ook ontzettend veel monumenten. Tijdens de eerdere bezoeken heb ik hier veel al van gezien, en of het echt heel interessant is voor zeer jonge kinderen betwijfel ik. Voor deze bezienswaardigheden maak ik echter graag een uitzondering.

• Arc de Triomphe; Als ik aan deze triomfboog gebouwd door Napoleon denk, kan ik niet heen om het vele drukke verkeer. Als kind hebben we poging gedaan dit over te steken, aangezien we de tunnel niet konden vinden. Was toen nog te doen, maar zou ik nu niet aanbevelen. Je hebt hier ook een museum en vanaf de triomfboog heb je een mooi uitzicht op de stad en de speelgoedautootjes die beneden rond cirkelen. Er staan ook verrekijkers.
• Eiffeltoren; Als je in Parijs bent mag een bezoekje aan de Eiffeltoren niet ontbreken, dit is tenslotte het boegbeeld van de stad. Tenminste, ik moet eerlijk bekennen dat ik van de drie keer dat ik in deze stad ben geweest ben ik slechts een keer, als 12-jarig meisje omhoog gegaan. Ik vond het zeer indrukwekkend en aangezien onze dochter het ook leuk vind om in een lift omhoog en omlaag te gaan zal ze dit denk ik wel kunnen waarderen. Benieuwd wat ze van het uitzicht vind. Vanuit de Pagode in de Efteling keek ze in ieder geval haar ogen uit! Natuurlijk hoort er dan een ijsje bij. Geadviseerd wordt een bezoekje vroeg in de ochtend of aan het eind van de middag en het meenemen van een jas en vest aangezien het boven goed kan waaien. Onder de Eiffeltoren vind je een mooi park Champ de Mars met diverse speeltuinen en een draaimolen. In de zomer wordt de Eiffeltoren mooi verlicht en knipperen na zonsondergang de lichtjes. Dit heb ik eerder ook al mogen zien en is zeer goed te bewonderen vanaf de Montmarte, kan je daarvoor lekker genieten in een van de zeer betaalbare restaurantjes. Waar we met zijn tweeën een driegangen menu hebben gegeten inclusief drankjes voor nog geen 20 euro!
• Place de la Concorde; Dit is het grootste en beroemdste plein van Parijs. Het werd aangelegd door koning Lodewijk XV. Hij liet er zijn standbeeld op zetten en noemde het plein naar zichzelf Place Louis XV. Zijn opvolger Lodewijk XVI was minder gelukkig. Tijdens de Franse Revolutie werd op het plein een guillotine opgesteld waar honderden Fransen een kopje kleiner werden gemaakt. Ook hij en zijn vrouw Marie-Antoinette moesten er in 1793 aan geloven. Na de Revolutie werd het plein herdoopt in Place de la Concorde. Nu staat in het midden een 23 m hoge Egyptische obelisk uit 1250 v.Chr. Het duurde drie jaar voor hij goed op zijn plaats stond. Verder staan er twee prachtige weelderige fonteinen en op acht hoeken een standbeeld dat een Franse stad uitbeeldt.
• Notre Dame de Paris; Als je als 1-jarige in en op de Dom van Milaan bent geweest hoort deze kathedraal ook zeker op het programma. Dit is de beroemdste kerk ter wereld met een prachtige gevel met onder andere het roosvenster en een indrukwekkend interieur met drie orgels. Natuurlijk hoort een beklimming van de toren zoals Quasimodo er ook bij. Al zullen 422 treden een beetje te veel zijn voor een stel peutervoetjes. Dat wordt dus een leuke uitdaging voor de rug van mama of haar oom. Achter de kerk is een klein park met een zandbak en bankjes. Op het plein voor de kathedraal vind je Point-Zéro, het punt vanwaar alle afstanden naar Parijs gemeten worden. Volgens mijn ervaringen kan je hier net aan de andere kant van de oever ook heerlijk genieten van een toeristenmenu in een van de vele restaurantjes.

Musea in Parijs met kinderen

• Musée de l’Air et de l’Espace; Museum over de Franse luchtvaartgeschiedenis met meer dan 150 militaire en civiele vliegtuigen in hangars. Onze dochter is gek van vliegtuigen en helikopters en moet ze ook altijd aanwijzen, toch twijfel ik of dit niet een beetje teveel van het goede is voor haar. Voor manlief die ooit is begonnen aan de studie Lucht- en Ruimtevaarttechniek hoef ik daar echter niet over te twijfelen. Er staan onder andere twee Concordes en een Boeing 747. Een hal is ingericht met unieke helikopters en een tentoonstelling over ‘verticaal vliegen’ vanaf de helikopter van Leonardo da Vinci tot de modernste toestellen. Op Le Bourget landde in 1927 Charles Lindbergh na zijn eerste transatlantische vlucht. Ik kon alleen niet zo snel vinden of er hier nog steeds gevlogen wordt.
• Crypte Archéologique du parvis de Notre-Dame; Misschien niet eens zozeer voor de kinderen. Maar zelf lijkt me dit ondergrondse museum enorm fascinerend. Dit is tenslotte de plek waar Parijs is ontstaan. Aan de oever van de Seine onder het plein van de Notre-Dame. Hier vind je Romeinse kaden, middeleeuwse kelders en winkels, natuurlijk de funderingen van de kathedraal zelf , een 18e-eeuws weeshuis voor vondelingen en het 19e-eeuwse riool. Stiekem best bizar eigenlijk. In het Musée des Egouts kan je trouwens het rioleringsstelsel bezoeken.
• Muséum National d’Histoire Naturelle; Natuurlijk kan je in Parijs naar het Louvre gaan, maar dat is duur en druk. Volgens mij zou onze dochter het Natuur-Historisch museum veel leuker vinden. Alleen al als ik naar een foto kijk die genomen is in de zaal met opgezette dieren zou het me niet verbazen dat we alleen daar al een uur kunnen doorbrengen. Verder zijn er nog veel meer afdelingen met dierenverzamelingen zoals dinosaurussen en is er een gigantische buitenruimte. En dat in hartje Parijs. Voordeel van deze activiteit is ook dat musea vaak over een goede airco beschikken. Ideaal dus voor op een super warme of juist een regenachtige dag.
• Centre Georges Pompidou; Dit moderne gebouw heb ik eigenlijk alleen nog maar vanuit de buitenkant bewonderd vanwege de vele buizen en pijpen in felle kleuren aan de buitenkant. En natuurlijk de vijver met kleurrijke waterspuwende figuren, die zullen vast indruk maken. Naast de permanente tentoonstellingen, tijdelijke exposities heb je ook een speciale kinderafdeling op de begane grond. De Galerie des Enfants.  Op het plein voor het gebouw was het destijds erg druk met veel optredens van straatartiesten. Dat zal ook wel gewaardeerd worden.
• Cité des Sciences et de l’Industrie; Een wetenschapsmuseum dat zeer kindvriendelijk schijnt te zijn met veel interactieve afdelingen en attracties zoals een onderzeeër, de Argonaute, een aquarium, een vliegtuig waar je zelf piloot mag spelen of reizen door het menselijk lichaam. Ook hier vindt je op de begane grond een speciale afdeling gericht is op kinderen van 2 – 7 jaar en van 5 – 12 jaar (stiekem best wel grote leeftijdsspanne). Waar je overal in mag en mag proberen, binnen een tijdslimiet.

Parken in Parijs met kinderen

Parijs is natuurlijk een enorme stad met gigantisch veel inwoners. Die echt niet allemaal een eigen tuintje of balkon hebben. Daarom zijn er over de hele stad enorme parken waar in het weekend hele gezinnen heen gaan om te vertoeven.

In deze parken vind je niet alleen een groen grasveldje en een aantrekkelijk aangelegde groenvoorziening. Je hebt ook enorme speelplaatsen die vrij toegankelijk zijn en worden er allerlei activiteiten georganiseerd zoals ponyrijden, draaimolens, zeilbootjes en poppenkast waar je vervolgens wel een bijdrage voor betaald. Parken die op het lijstje zijn belandt;

• Champ de Mars; In het centrum van Parijs, aan de voet van de Eiffeltoren, die natuurlijk op de lijst met bezienswaardigheden staat heb je een park met drie speeltuinen. Waaronder een zandbak, draaimolen en ponyritjes. Er is ook nog een grotere speeltuin met klimrekken en een speeltuin voor peuters.
• Jardin du Luxembourg; Dit park werd geadviseerd door een andere moeder met kinderen. Nadat ik de beschrijving had gelezen realiseerde ik me dat ik hier al eens geweest ben, zonder kinderen, en dan kijk je toch heel anders naar dit park. Toen kwamen we voornamelijk voor het Paleis dat aangelegd werd op verzoek van Maria de Medici, de beroemde en invloedrijke familie uit Italië rondom het gelijknamige paleis. In het park is veel te doen voor kleine en grotere kinderen zoals een grote kinderspeelplaats (kost 1,50) met leuke schommels, glijbanen, zandbakken en klimrekken. Zijn er skelters, kan je ponyrijden en een ritje in de draaimolen maken en naar een poppentheater kijken. In de zomer kan je ook een klein zeilbootje huren en is er een pannenkoekenrestaurant. Je vind er zelfs een imkerschool en tennisbanen.
• Bois de Boulogne; Enorm park aan de westrand van Parijs waaronder Jardin d’Acclimatation met een lachspiegelpaleis, boottochtje, kinderboerderij met beren en boerderijdieren en een mini amuseumentspark. Er zijn ook twee speeltuinen voor onder en boven de tien jaar, mini-golf, achtbanen en poppenkast.
• Bois de Vincennes; Dit park aan de Oostkant van Parijs is een kruising tussen een botanische tuin en een amusementspark. Onze dochter is gek op bloemen en de attracties zullen vast ook in goede aarde vallen. Bijvoorbeeld de kinderboerderij (Ferme de Paris), een draaimolen, een poppenkast en een vlindertuin. Dat laatste wordt altijd heel wisselend ontvangen. Een leuke speeltuin is ook nog welkom. En als we energie overhouden kunnen we terecht in het Château de Vincennes.
• Parc de Belleville; Hypermoderne maar rustige speeltuin in het noord-oosten van Parijs, vanwaar je een mooi uitzicht hebt over de stad. Er zijn fonteinen, waterval, grasvelden en een enorme constructie voor de klauteraars. Je hebt er ook een weerstation dat uitleg geeft over het weer en luchtvervuiling in Europa.