preHistorisch dorp Eindhoven review met kinderen

Openluchtmusea scoren vaak hoog bij onze kinderen, omdat het niet aanvoelt als een museum en hoe is het leuker om iets meer te weten te komen over de geschiedenis van ons land door dat zelf te ervaren?

Onze kinderen vinden dat soort uitjes altijd superleuk en indrukwekkend, daarom stond het preHistorisch Dorp in Eindhoven al jaren bij ons op het wensenlijstje om te bezoeken. Afgelopen winter hebben we al een beetje kennisgemaakt tijdens het Leukste reisje van Nederland waar activiteiten van diverse musea vertegenwoordigd waren.

Helaas is het museum voor ons niet heel dichtbij, dus kwam het er maar niet van. En toen we een weekend in de buurt waren stond op de website dat ze gesloten waren. Maar vorig weekend was het toch zo ver en reden we richting Eindhoven voor een bezoekje.

Vanwege de coronamaatregelen zijn er twee tijdslots waar je uit kan kiezen; de ochtend of de middag dus wij besloten voor de ochtend te gaan omdat het dan vaak wat rustiger is dan in de middag. En zodat we het konden combineren met een bezoekje aan de Strijp in de middag. Als je dan toch in de auto stapt kun je er maar beter meteen een heel dagje van maken.

We waren hier vanaf de opening om half tien en gingen om één uur weg nadat een vriendelijke medewerker in stijl met pestmasker aangaf dat het tijd was om weg te gaan voor de grote schoonmaak.

Inhoud toon

preHistorisch Dorp Eindhoven

Als we aan komen rijden zien we een kleine parkeerplaats, zal dat het zijn? Google Maps stuurt ons nog iets verder, maar dat blijkt alleen een fietspad te zijn. We keren en zien dan dat er heel duidelijk een bordje met P prehistorisch museum bij staat. We lopen het pad op dat ons naar de Genneper Parken brengt. Na een paar meter ruiken we al de onmiskenbare geur van vuur en rook over een houten afzetting heen komen. De kinderen kijken tussen de palen door en zijn op slag enthousiast, zoonlief vanwege het vuur en dochterlief vanwege de lange jurken die ze ziet (en zij nu dus ook graag wil hebben…) Iets verder zijn we al bij de ingang, we lopen door een miniwinkeltje naar de kassa waar we een plattegrond en een queeste krijgen. We krijgen te horen dat we kunnen kiezen uit gewoon een rondje te lopen, of rechts aan te houden om zo een echte tijdreis te maken. Zogezegd zogedaan en we lopen richting de jagers en verzamelaars.

Jagers en Verzamelaars

Via een klein omweggetje via de eerste boeren komen we hier aan. We hadden net even een ‘afslag’ achter het toiletgebouw gemist en zagen achteraan bij de andere poort opeens de grafheuvels en namen daar nieuwsgierig een kijkje. Ze zien al snel een stuk hout hangen dat een everzwijn moet voorstellen en twee speren en doen hun best het beest te raken, ook kunnen ze hier hutten bouwen en er staat een tent waar we kennismaken met een dame uit deze tijdsperiode. De kinderen vinden het eerst toch wel even een beetje spannend, maar dan spotten ze een blok hout met een lapje met een vraagteken met daarop een vraag. Dat breekt het ijs en de dame vertelt voluit over de fuik en hoe ze vroeger eten vingen, dat ze alle onderdelen van de vangst gebruikten van het vlees om te eten tot het leer voor kleden en de botten voor van alles. Maar ook dat ze als nomades rondtrokken en dus geen eten of drinken konden meenemen en geen koelkast hadden. Daar moesten ze toch wel even over nadenken over hoe dat zou zijn… Dat kwam toch wel even binnen bij ze en is echt de meerwaarde wanneer een levend persoon dat vertelt in een toepasselijke setting in plaats van te lezen in een geschiedenisboek of op een bordje in een museum. Normaal kun je hier ook oefenen met het maken van vuur.

Brons en IJzertijd

Om eerlijk te zijn kwam deze tijd voor ons het minste echt tot leven, we liepen hier langs op weg naar de Jagers en Verzamelaars en toen waren er net wat mensen bezig. Er staan hier wel heel wat gebouwen waar je overal naar binnen kan om te zien hoe ze vroeger leefden. Bij de schapenschuur is er ook een weide waar normaal varkens staan, die staan er dit jaar vanwege de coronamaatregelen niet, maar missen deden we ze zeker niet. We konden de kinderen hier goed laten zien dat de mensen vroeger in hetzelfde huis leefden als hun dieren. Toen we hier later via de andere kant langs terug liepen zagen we nog een hut met een oven waar ijzer gesmolten kan worden.

Eerste boeren

Ten tijd van de Romeinen had je hier in Nederland ook de eerste boeren. Hier zijn we echt wel heel lang geweest en was toch ook wel de favoriet van de kinderen. Bij het kampvuur zat een gezin dat heerlijk aan het ontbijten was met een eitje, er waren mannen bezig om een houten blaaspijp te maken en vrouwen die met wol bezig waren. We liepen door de moestuin waar we ook de kruiden konden ruiken en proeven. Zagen er kippen lopen rond het schuurtje. Gingen aan de slag om een fibula te maken, in de leemkuil een amulet en houten pinnen. We maakten muziek met natuurlijke materialen en oefenden met graan malen met een molensteen en een losse steen. Er was dus echt heel veel te doen. We liepen door de gebouwen heen waarvan het poortgebouw toch wel het meeste aansprak; hier kun je ook naar binnen en rondkijken over een deel van het park.

Het hoogtepunt was toch wel de verhalenverteller, toen we bij het kampvuur stonden vertelde er iemand dat er straks bij de heilige eik een verhaal verteld zou worden. Dat was al over vijf minuten, dus liepen we daarheen en zochten een bankje op. We waren duidelijk niet de enige. Met een luide koeienbel werd de komst van de verhalenverteller aangekondigd en vol aandacht luisterden de kinderen naar zijn verhaal. Ze gingen er helemaal in op en hij bracht het ook geweldig, met intonatie, stemmetjes en van vertellen tot acteren. Geen wonder dus dat toen we op het marktplein zaten voor de lunch en hij langs kwam met de koeienbel de kinderen snel nog wat poffertjes in hun mond propten en er achteraan wilden gaan.

Vroege & Late Middeleeuwen

Via een trekpontje belanden we vanuit de tijd van de eerste boeren in de Middeleeuwen, we zagen hier trouwens ook wat kano’s liggen waarmee je het water op kan. Hier stonden gebouwen en waren activiteiten te doen uit zowel de vroege als late Middeleeuwen. Centraal ligt het marktplein, met het tolhuys waar je ook binnen komt. Er is onder andere een huis van de pottenbakker, een kapelletje, het ambachtenhuis waar ze buiten wol aan het karen en spinnen waren, je binnen met een ganzenveer kon schrijven. Hier waren ook andere kinderen in stijl, wat de kinderen toch net iets toegankelijker vonden. Buiten was er een smid aan het werk. Er stonden tenten van koopmannen en een arena waar de kinderen op paarden rondjes konden rennen. Ook waren er op meerdere plekken spelletjes die de kinderen konden spelen. De grote tent die op sommige kaarten staat stond er nu niet, geen idee of dit is vanwege de coronamaatregelen. Ook hier was dus volop van alles te zien en te doen.

Het gaf je een compleet beeld van deze tijd; van hoe ze een huisje in de tuin hadden wat als toilet fungeerde tot wat voor spelletjes ze deden en je op het marktplein kon doen zoals steltlopen, met hoepels spelen, ringsteken, kruisboogschieten etc. Grappig is dat ze normaal altijd graag met steentjes spelen / gooien in het water etc, maar toen ze hier een activiteit tegen kwamen waar ze ook daadwerkelijk met steentjes mochten gooien tegen een doel waren ze dat wel na vijf minuten zat…

Vikingen en Franken

We eindigden onze reis bij de Vikingen en Franken. Dit ligt aan de andere kant van het dorpsplein achter de arena. Hier staat een enorm lange, adellijke hoeve. Hier liggen heel veel materialen die je een goed beeld geven van het leven in die tijd. In het midden staat de troon, mooi uitgelicht. Eerst durfden de kinderen niet zo goed te gaan zitten, maar toen ze hoorden dat ze dan met het zwaard of speen en schild op de foto konden gaan wilden ze dat toch wel ;-) Naast de hoeve is er een boogschietbaan waar ze uitleg kregen over het boogschieten en dat een paar keer mochten proberen. Dat deden ze verrassend goed met zo’n grote handboog. Ook hier vind je centraal op het plein een kampvuur waar mensen zaten die je meer konden vertellen over deze tijd. Via een blotevoetenpad dat achter de huizen doorloopt, kwamen we weer terug in de middeleeuwen achter het pottenbakkershuis.

De Herberg

Een aparte vernoeming waard is de herberg; deze vind je op het centrale marktplein. Buiten staan hier ruim opgezette picknicktafels waar je kan zitten om wat te eten of drinken en ook binnen staan er tafels. Je wordt vriendelijk verzocht om hier alleen plaats te nemen als je ook wat hebt besteld. Je kan ook zeker zelf eten of drinken meenemen, maar dan kun je een ander mooi plekje in het park zoeken om te gaan zitten. Binnen hangt er een menukaart maar met behulp van moderne technologie kun je ook de qr-code scannen om online het menu te bekijken. Er is niet heel veel keuze, maar wel meer dan genoeg. Voor de kinderen zijn er poffertjes, pannenkoeken en broodjes knakworst en verder staat er een 12-uurtje met kommetje soep, kroket en twee broodjes met ham en kaas op het menu of je kan kiezen tussen een burger en saté. Het drinken werd al snel gebracht en op het eten moesten we natuurlijk wat langer wachten, wat helemaal niet erg was want de kinderen vermaakten zich prima met alle activiteiten die er te doen waren. Ook ontdekte dochterlief de tijdreizen app en ging daar vol mee aan de slag. Dat is helemaal niet erg want toen het eten geserveerd werd waren we echt onder de indruk van de smaak en kwaliteit van het eten. Van de soep tot en met de poffertjes en vooral ook de kipsaté was echt zo ongelofelijk lekker! Het is dus absoluut een aanrader om hier te blijven eten!

Tijdreizen app

Tijdens het eten las ik over de tijdreizen app, dus installeerde ik die op de telefoon. Heel netjes is dat je hier WiFi hebt en dus ook als je geen gb’s hebt, je dus de app kan installeren. Ideaal dus ook voor op kindertelefoons zonder simkaart. Met de app kun je kiezen voor een audiotour of een game, handig om te weten tussendoor kun je niet van het een naar het ander switchen. Op de kaart staan een aantal punten aangegeven waar je een soort ronde qr-code kan scannen om zo meer te weten te komen over een bepaald voorwerp. Maar dan wel op een interactieve manier. Zo kun je een selfie maken en krijg je middels augmented reality een berenkop over je hoofd heen geprojecteerd, zie je een pot die je op het vuur moet zetten door daar een tweede code te scannen zodat het eten kan koken en je leert wat ze aten, of in het pottenbakkershuis op de draaischijf een pot die je kan maken en waar dan je naam met runen in wordt geschreven, of leer je dat vroeger zout meer waard was dan munten etc. Echt heel gaaf deze combinatie van historie en moderne technieken die duidelijk heel erg aansprak met name bij de oudste. Ze deed dit ook heel zelfstandig. Bij een aantal had ze wel even hulp nodig, aangezien een paar klepjes heel goed verborgen zitten en je dus even moet zoeken. We hadden nog net op tijd de laatste gevonden voor de ochtend voorbij was. Nadat we ze allemaal hadden gevonden kregen we de melding dat je die kan laten zien in het Tolhuys en daar kreeg ze een heus tijdreizendiploma waar ze natuurlijk heel trots op was!

Meer informatie vind je hier.

Author
Recent Posts

Linda van Aken

Publisher at Mamaliefde

Linda is de oprichter van Mamaliefde.nl. In het dagelijks leven is ze getrouwd en moeder van een koningskoppel.

Met een achtergrond als pedagoge is Linda goed thuis in de theoretische aspecten van het ouderschap. Toch erkent ze dat in de praktijk, als moeder, de dingen soms net iets anders uitpakken. Daarnaast heeft ze een zwak voor kwalitatief speelgoed.

Linda heeft een passie voor reizen en ontdekt graag nieuwe plekken en probeert de vele werkuren te balanceren door kostbare quality time door te brengen met haar gezin.

Het zijn deze persoonlijke ervaringen die haar inspireren om te schrijven, en daarom behoren gezinsgerelateerde onderwerpen tot haar favorieten. Spontane acties schuwt ze niet; Linda staat altijd open voor een beetje avontuur.

Latest posts by Linda van Aken (see all)