Rome Stedentrip; Bezienswaardigheden & Activiteiten

Rome is de hoofdstad van Italië en tevens hoofdstad van de regio Lazio en de provincie Rome. Door Rome stromen de rivieren de Tiber en de Aniene. Naast het Forum Romanum en Vaticaanstad zijn er nog veel meer bezienswaardigheden. Er is ontzettend veel te zien in deze grote stad.

Daarom tot slot nog een aantal interessante plekken in de stad; met fonteinen, monumenten en mooie pleinen of straten met een bijzonder verhaal.

Monument van Victor Emanuel II

Het Monument van Victor Emanuel II is beter bekend als Altaar van het Vaderland of Il Vittoriano. Binnen in het monument is een museum gewijd aan de eenwording van Italië (Museo del Risorgimento). Het forse witte gebouw is ontworpen door Giuseppe Sacconi en is gebouwd tussen 1895 en 1911 ter ere van Victor Emmanuel II, de eerste koning van een verenigd Italië. De bouw ervan is grotendeels ten koste gegaan van de Capitolijn.

Het gebouw bestaat uit puur wit marmer van Botticino (Brescia) en de grote trappen ervoor brengen je tot op de helft van het gebouw. Er zijn veel zuilen en in het midden zie je een standbeeld van Victor Emanuel II. De reliëfs beelden de Italiaanse steden uit. De grote reliëfs gedenken de grote ontwikkeling van Italië in kunst, wetenschap, religie en rechtswetenschap.

De Romeinen noemen het monument gekscherend ‘de bruidstaart’ of ‘de typemachine’. Tegenstanders vinden het gebouw te kolossaal en niet passen in het historische centrum van Rome. Bovendien moest voor de bouw van het monument een middeleeuwse stadswijk worden afgebroken.

Boven op het gebouw, aan de rechter- en linkerzijde, staan twee standbeelden van de godin Victoria, die rijdt op een vierspan. Links staat het standbeeld ter ere van de Unità (Eenheid). Rechts staat het standbeeld ter ere van de Libertà (Vrijheid). Ook is er een Graf van de Onbekende Soldaat aanwezig. Links en rechts van het monument staan fonteinen. De linkerfontein symboliseert de Adriatische Zee, die aan de rechterkant de Tyrreense.

Meer informatie vind je hier.

Piazza Venezia

De Piazza Venezia ontleent zijn naam aan het Palazzo Venezia, dat aan de rand van het plein staat. Het plein ligt aan de voet van de Capitolijn, dicht bij het Forum Romanum en naast het Forum van Trajanus. Op dit rechthoekige plein komt een aantal van de grootste verkeersaders van Rome uit: de Via del Corso, de Via Quattro Novembre, de Via del Plebiscito en de Via dei Fori Imperiali. De Piazza Venezia heeft dus een belangrijke rol als verkeersplein.

Verkeerslichten zijn ondanks de onafgebroken verkeersstroom niet aanwezig en vaak wordt het verkeer door agenten geregeld. Daarnaast is het plein een toeristische trekpleister. Het aanzicht van het plein wordt volledig gedomineerd door het witte monument van Victor Emanuel II.

Spaanse trappen; Piazza di Spagna

De Spaanse Trappen vind je op het Piazza di Spagna. De term Spaanse Trappen wordt vaak gebruikt als populaire naam voor dit plein. Hier staat ook de Fontana della Barcaccia. De Trappen behoren bij de kerk Trinitá dei Monti die in opdracht van Lodewijk XII is gebouwd. Al in de 17de eeuw wilden de Fransen deze kerk verbinden met het plein beneden waar de Spaanse ambassade was gevestigd.

Dit plan werd echter tegengehouden, omdat zij daarbij een standbeeld van Lodewijk XIV in gedachten hadden. In 1723 benoemde Paus Innocentius XIII de Italiaanse architect Francisco de Sanctis die een ontwerp presenteerde dat voor zowel de Fransen als de Paus acceptabel was. Het beeld voor Lodewijk XIV kwam daar niet op voor.

Bovenaan de Trappen komt men op de Pincio. Vlakbij is de Villa Medici uit de 16e eeuw en het park Villa Borghese met het museum Galleria Borghese. Rechts van de Trappen, van onderen gezien, is het sterfhuis van de Engelse romantische dichter John Keats. Daarin is nu een museum gevestigd over hem.

Fontana della Barcaccia

De Fontana della Barcaccia staat op de Piazza di Spagna, waar zich ook de Spaanse Trappen bevinden. De fontein geeft de Piazza di Spagna een pittoresk uiterlijk. Het is algemeen bekend dat de Fontana della Barcaccia bedacht is door Pietro Bernini, maar kunsthistorici houden het liever op Gian Lorenzo Bernini, zijn zoon. Opdrachtgever was paus Urbanus VIII in 1629. De fontein biedt een goed doordachte oplossing voor het lagedrukprobleem van de Aqua Virgo, waardoor de normale hoge waterstralen niet mogelijk waren.

Het was de wens van paus Urbanus VIII dat er een monument kwam ter herinnering aan de grote overstroming die plaatsvond met Kerstmis 1598, toen de Tiber buiten haar oevers trad. Men kon zich toen enkel per boot verplaatsen tot de voet van de Pincio, één van de heuvels van Rome, waar op een later tijdstip de Piazza di Spagna gebouwd werd.

De fontein is in de vorm van een scheepje dat Bernini waarschijnlijk verderop bij de overstroming gezien had. Hij heeft dus zelf ook uit die gebeurtenis zijn inspiratie opgedaan. Het heeft een symmetrische voor- en achtersteven en ligt half gezonken onder het straatniveau. De fontein is gemaakt uit travertijn.

Meer informatie vind je hier.

Trevifontein

De Trevifontein is de grootste en bekendste fontein van Rome en is ongeveer 26 meter hoog en 22 meter breed. De fontein is gebouwd in opdracht van paus Clemens XII, getekend door Bernini en ruim 50 jaar later gebouwd door de architect Nicola Salvi, in de stijl van de late barok. De bouw duurde van 1732 tot 1762.

De fontein is tegen de achtergevel van het Palazzo Poli gebouwd. In het keizerrijk was het de gewoonte om een monument op te richten op plaatsen waar water vanuit nieuwe bronnen Rome binnenkwam. De naam Trevi komt van de woorden tre vie (drie wegen). Vroeger kwamen er namelijk drie wegen uit op het plein van de fontein.

Het thema van het bouwwerk is de oceaan met majestueuze zeegod Oceanus op een schelpvormige strijdwagen die door gevleugelde paarden en jonge zeegoden (tritons) naar de oceaan wordt getrokken. Het ene paard is rustig, het andere steigert. Dit symboliseert de twee gezichten van de zee. In twee nissen staan links en rechts de uitbeeldingen van Overvloed en Gezondheid. Rechts bovenaan ziet men een afbeelding van een maagd die een soldaat de plek van een bron aangewezen zou hebben.

Wanneer men met de rug naar de fontein staat, de ogen sluit, aan Rome denkt en met de rechterhand over de linkerschouder een muntje in het water gooit, zal men ooit terugkeren naar Rome. Het werpen van twee muntjes zou de gooier in staat stellen zijn geliefde te ontmoeten in de ‘Eeuwige stad’. Drie muntjes gooien zou leiden tot een huwelijk of scheiding.

De vele munten die in de fontein terecht komen besteedt de gemeente Rome aan goede doelen. De fontein is het decor geweest van diverse films, zoals Roman Holiday, Three Coins in the Fountain, La dolce vita, When in Rome, The Lizzie McGuire Movie, Angels & Demons en The Man from U.N.C.L.E..

Piazza Navona

De Piazza Navona ligt in één van de oudste buurten van Rome, de Campus Martius. Het Pantheon, dat gebouwd is in de eerste eeuw v.Chr., staat vlakbij. Keizer Domitianus (81 – 96) liet op deze plaats een groot stadion bouwen voor atletiekwedstrijden. Na de val van het Romeinse Rijk bouwden de Romeinse burgers huizen op de voormalige tribunes. De atletiekbaan zelf bleef onbebouwd.

In de 17e eeuw gaf paus Innocentius X de huidige vorm aan de Piazza Navona. Hij liet de kerk Sant’Agnese in Agone, een paleis en een grote fontein bouwen. De fontein werd gebouwd door Bernini en kreeg de naam La Fontana dei Quattro Fiumi. De vier beelden verwijzen naar vier grote rivieren, de Donau, de Ganges, de Nijl en de Rio de la Plata. De tweede fontein is de Fontana del Moro (de Moor) van Giacomo della Porta. De derde fontein is de Fontana del Nettuno. De Neptunusfiguur werd later toegevoegd omdat het plein niet symmetrisch was.

Vierstromenfontein

De Vierstromenfontein is een fontein in barokke stijl op het Piazza Navona, ontworpen door Gian Lorenzo Bernini in de jaren 1648 tot 1651. De fontein is gemaakt van travertijn. Aan de voet van de fontein ontspringen vier bronnen, alsof dit de as van de wereld zou zijn, een axis mundi. Hieraan heeft de fontein zijn naam te danken.

De bronnen stellen vier belangrijke wereldrivieren voor. De eerste staat voor de Ganges in Azië, uitgebeeld door een riviergod die een roeispaan in zijn handen heeft, deze symboliseert de bevaarbaarheid van de Ganges. De Donau in Europa wordt uitgebeeld door een riviergod die met zijn ene hand het wapenschild van paus Innocentius X vasthoudt. Dit omdat de Donau de rivier is die het dichtst bij Rome ligt. Waarom voor de Donau gekozen is in plaats van de Tiber is te verklaren door de obelisk in het midden van de fontein.

De opdrachtgever voor het maken van deze obelisk, Domitianus, heeft ooit met zijn legioen een ernstige dreiging gekend vanuit de rivier de Donau. De Nijl uit Egypte wordt uitgebeeld door een boomgod met een doek over zijn hoofd, dit omdat destijds de bron van de Nijl nog niet bekend was. En als laatste wordt de Rio de la Plata uit Zuid-Amerika uitgebeeld door een riviergod met een stapel muntstukken eromheen. Dit zou symbool staan voor bodemschatten in het gebied van de Rio de la Plata (Zuid-Amerika).

Heel duidelijk aanwezig is de Egyptische obelisk van rood graniet die in het midden van de fontein omhoog rijst. Uit de inscripties in hiërogliefen blijkt deze in het jaar 81 gemaakt is voor de Romeinse keizer Domitianus. Later is deze obelisk gebruikt in een tempel voor de Grieks-Egyptische god Serapis en later voor het Circus van Maxentius. Paus Innocentius X besloot de intussen omgevallen en gebroken obelisk te hergebruiken.

Op deze obelisk is zijn familiewapen aangebracht: een duif met een olijftak, die ook symbool staat voor de verspreiding van de goddelijke vrede. Verder zijn nog onder andere een palmboom, een leeuw, een slang, twee dolfijnen en een gordeldier te zien. De obelisk is 16,54 meter hoog. Het samenbrengen van architectuur en beeldhouwwerk in deze fontein was revolutionair ten opzichte van andere fonteinen in Rome uit die tijd.

Fontana del Moro

Ook de Fontana del Moro is een fontein aan de Piazza Navona. De fontein bestaat uit 4 tritons. Tritons zijn ondergeschikten aan de god Triton, zoon van Poseidon, die met zijn hoorn eb en vloed kon ‘blazen’. El Moro betekent “de Moor”, het beeld verwijst namelijk naar een Ethiopiër die vecht met een dolfijn.

De fontein is in 1576 gemaakt door Giacomo della Porta, een leerling van Michelangelo. Oorspronkelijk stonden er alleen nog twee dolfijnen en een schelp. In 1654 ontwierp Bernini de vechtende Ethiopiër, de Moor, omdat de schoonzus van Paus Innocentius X, Olimpia Maidalchini, vond dat dit de fontein zou perfectioneren. Tijdens een grote restauratie in 1874 zijn de originele tritons van Piazza Navona naar Villa Borghese verhuisd, het zomerpaleis van de familie Borghese. De versies die er nu staan zijn kopieën van het origineel. De maskers rondom het beeld spuiten water.

Piazza del Popolo

De Piazza del Popolo is een bekend plein en betekent in het Italiaans letterlijk “Plein van het volk”, maar de naam komt van de populieren waar de kerk Santa Maria del Popolo aan het plein haar naam aan dankt. Het plein is tussen 1811 en 1822 ontworpen in neoklassieke stijl. In het ontwerp van het plein zijn de stijl en indeling te herkennen van het ontwerp van Gian Lorenzo Bernini voor het Sint-Pietersplein in Vaticaanstad.

Aan de zuidzijde van het plein staan twee vrijwel identieke kerken, gescheiden door de Via del Corso, de Santa Maria dei Miracoli en de Santa Maria di Montesanto. Aan de noordzijde staat de oude kerk Santa Maria del Popolo. Naast deze kerk staat de Porta del Popolo, de noordelijke stadspoort van de Aureliaanse Muur. Het plein ligt aan de voet van de Pincioheuvel, waar zich de bekende Pinciotuinen en de Piazza Napoleone bevinden. Vanaf de hoog gelegen Piazza Napoleone is er een prachtig uitzicht op de Piazza del Popolo en de skyline van Rome. De Egyptische obelisk van Ramses II staat in het midden van het plein.

Piazza della Repubblica

De Piazza della Repubblica heette eerst het plein Piazza Esedra, omdat het de vorm van de grote exedra van de Romeinse Thermen van Diocletianus volgde. Het plein is aangelegd in 1901 na de zogeheten Risorgimento, de eenwording van Italië. Rome werd opnieuw de hoofdstad van Italië en zodoende vonden er vele veranderingen plaats in de stad.

Het plein wordt gedomineerd door de Fontana delle Naiadi waarin vier naakte nimfen zijn afgebeeld. Deze waternimfen zijn de beschermelingen van de rivieren, meren, zeeën en onderwaterwereld. De sculpturen, vervaardigd door Mario Rutelli, zorgden destijds voor nogal wat opschudding gezien hun ‘realistische sensualiteit’. In het midden van de fontein is de visser Glauco afgebeeld, die met een vis vecht. Dit staat symbool voor het gevecht tussen de mens en natuurkrachten.

Piazza del Campidoglio

De Piazza del Campidoglio is een plein op de heuvel Capitolijn niet ver van het Monument van Victor Emanuel II en de Piazza Venezia. Het plein is ontworpen door Michelangelo Buonarroti. Het plein is bereikbaar via een grote trap, de Cordonata. Midden op het plein staat een kopie van het Ruiterstandbeeld van Marcus Aurelius. Aan het plein liggen het Palazzo Senatorio, het stadhuis van Rome, en het Palazzo dei Conservatori en het Palazzo Nuovo, waarin de Capitolijnse Musea gevestigd zijn.

Campo de’ Fiori

De Campo de’ Fiori dankt zijn benaming niet aan de wekelijkse bloemenmarkt die er sinds de negentiende eeuw plaatsvindt, maar aan de oorspronkelijk weide in de Romeinse wijk Parione. Op het plein staat een standbeeld van Giordano Bruno, die hier in 1600 werd terechtgesteld. De benaming van dit plein moet niet verward worden met die van een geologische formatie in Noord-Italië, het Campo dei Fiori.

Het plein is onder meer bekend van een film uit 1943 Campo de’ fiori, waarin een tekenend beeld wordt geschetst van de sfeer rondom de pittoreske en levendige markt op dit plein.Verder speelde het plein een grote rol in het leven van kunstenaars, schrijvers en dichters uit Rome in de periode van de jaren 50 tot begin jaren 70. De schrijver Enzo Siciliano publiceerde in 1993 zijn memoires onder de titel Campo de’ Fiori, waarin leven en dood van Pier Paolo Pasolini een belangrijke rol speelt.

Colloseum

Het Colosseum in Rome, ook wel het Flavisch Amfitheater genoemd, was het grootste amfitheater in het Romeinse Rijk. Het amfitheater werd in juli 2007 tot één van de zeven nieuwe wereldwonderen gekozen en is één van de bekendste bezienswaardigheden in Rome waar iedere dag vele toeristen op afkomen. Hoewel het Colosseum niet meer de originele afmetingen heeft, is het nog steeds een indrukwekkend geheel en komen er dagelijks duizenden toeristen.

Wist je dat het Colosseum ook staat afgebeeld op de Italiaanse 5 eurocent? In de omgeving van het amfitheater vind je ook veel verklede Romeinen of andere straatartiesten die hier geld mee proberen te verdienen, wees er op bedacht dat als je hiervan een foto maakt of samen op de foto gaat, ze een vergoeding verwachten. Het mooiste uitzicht op het Colosseum heb je trouwens vanaf het Forum Romanum!

Lees ook: Colosseum Rome

Forum Romanum

Naast het Colosseum is het Forum Romanum toch wel één van de bekendste en drukst bezochte plekken in het Oude Rome. Van oorsprong was het Forum Romanum een open vlakte tussen de heuvels Capitool, Palatijn, Velia en Esquilijn. Er was een natuurlijke bron en er liep een beek doorheen, de Velabrum, die uitmondde in een moerasachtig gebied bij de Tiber. De lager gelegen delen van het dal waren drassig en overstroomden regelmatig.

Na 1870 volgde een complete opgraving van het forum tot aan het grondniveau van de 4e en 5e eeuw. Vanaf 1898 ging de Italiaanse archeoloog Giacomo Boni nog een stap verder en groef de bodem af tot het grondniveau uit de tijd van Augustus. Hierbij werden veel belangrijke vondsten gedaan en zoals het forum er nu uitziet is vanwege deze opgravingen.

Op specifieke plaatsen deed men later opgravingen die nog dieper gingen. Hierbij werden onder andere de restanten van het oude comitium aangetroffen en een begraafplaats. Nu vormen de restanten van het Forum Romanum een archeologisch park dat tegen betaling toegankelijk is. Het forum is een van de grootste toeristische attracties van de stad.

Lees ook: Forum Romanum bezienswaardigheden

Circus Maximus

Het “grootste circus” was in de oudheid een groot stadion in het centrum van Rome. Het circus werd voornamelijk gebruikt voor de populaire wagenrennen. Het was gebouwd in de vallei tussen de Palatijn en Aventijn. Volgens de overlevering hield Romulus op deze plaats het Consualia-festival, waarbij de Sabijnse maagdenroof plaatsvond. Tijdens dit festival organiseerde Romulus paardenrennen, die zo boeiend waren dat niemand nog zijn ogen ervan af kon houden. Zo konden de Romeinen de aanwezige Sabijnen verrassen en hun dochters ontvoeren.

La Bocca della Verita

La Bocca della Verità ofwel De Mond der Waarheid is een beroemde gebeeldhouwde afbeelding van een menselijk hoofd bij de Piazza Bocca della Verità. Het hoofd is afgebeeld op een grote marmeren schijf die stamt uit de Romeinse oudheid en vermoedelijk als onderdeel van een fontein of putdeksel gebruikt was. Het gezicht stelt waarschijnlijk een riviergod voor. Sinds de 17e eeuw staat La Bocca della Verità opgesteld in het voorportaal van de kerk Santa Maria in Cosmedin.

De Mond der Waarheid staat bekend als een eeuwenoude leugendetector. Een middeleeuwse legende vertelt dat van ieder die zijn hand in de mond steekt en een leugen spreekt zijn hand afgebeten zal worden. De Bocca della Verità is uitgegroeid tot een grote toeristische attractie in Rome. Op drukke dagen staan soms honderden mensen in de rij om hun hand in de mond te steken en de legende op waarheid te testen.

Catacomben van Sint-Calixtus

De catacomben van Sint-Calixtus werden gegraven aan het einde van de 2e eeuw. In 1854 werden deze catacomben ontdekt door de archeoloog Giovanni Battista de Rossi; hij noemde ze “het kleine Vaticaan, het centrale monument van al de christelijke kerkhoven”.
Eerst was de grafkelder aangelegd als privécrypte. Na schenking van deze ruimte aan de Kerk van Rome werd de crypte herbouwd en omgevormd tot begraafplaats van de pausen. In deze crypte werden negen pausen begraven en acht bisschoppen uit de 3e eeuw.

Meer informatie vind je hier.

Catacomben van Sint-Sebastiaan

De Catacomben van Sint-Sebastiaan is een vroegchristelijke begraafplaats aan de Via Appia buiten de stadsmuur van Rome. De necropool is vernoemd naar de heilige Sint-Sebastiaan die tijdens de christenvervolging rond 300 n.Chr. onder keizer Diocletianus de marteldood stierf en hier later begraven werd. De catacomben zijn ouder. Ze zijn ontstaan toen enkele heidense graven via ondergrondse gangen met elkaar verbonden werden.

Vanaf de 2e eeuw groeide dit alles uit tot een enorm gangenstelsel. In de nissen lagen de graven van duizenden overleden Christenen. Toen het Christendom in de vierde eeuw meer en meer geaccepteerd werd en uiteindelijk de staatsgodsdienst werd, zijn de stoffelijke resten herbegraven in de kerken in en om Rome. Op dit moment liggen er geen stoffelijke resten meer in de Catacomben. Volgens een legende zou hier ook een tijdelijke graf voor Petrus en Paulus zijn geweest.

Pantheon

Het Pantheon is een antieke tempel in Rome uit de 2e eeuw n.Chr. Het is een herbouw van een eerder pantheon op deze plaats die in 80 door brand werd verwoest. Pantheon betekent gewijd aan alle goden. Het Pantheon is een van de best bewaard gebleven Romeinse gebouwen ter wereld. Dit komt doordat het in de 7e eeuw werd omgebouwd tot kerk en continu in gebruik is gebleven en onderhouden.

Het Pantheon is nog steeds in gebruik als rooms-katholieke kerk en is gewijd aan de Heilige Maria en de martelaren. Het heeft de kerkelijke eretitel basilica minor. Keizer Hadrianus liet tussen 119 en 125 het Pantheon geheel herbouwen, waarbij het zijn huidige ronde vorm kreeg. De oorspronkelijke wijdingstekst die Agrippa als opdrachtgever vermeldde werd ook op het nieuwe gebouw aangebracht.

Op de gevel aan de voorzijde staat in bronzen letters: M · AGRIPPA · L · F · COS · TERTIUM · FECIT Dit betekent: ‘Marcus Agrippa, zoon van Lucius, voor de derde maal consul, heeft dit gebouwd’. Hoewel het huidige Pantheon onder Hadrianus werd gebouwd, liet hij niet zijn eigen naam op de gevel vereeuwigen, omdat hij daarmee de senaat voor het hoofd zou stoten.

Piazza della Rotonda is het plein voor het Pantheon. In het midden van het plein staat een fontein, de Pantheonfontein. De fontein werd in 1711 uitgebreid met een stenen bassin en de obelisk van Ramses II op een sokkel versierd met vier dolfijnen.

Meer informatie vind je hier.

Palazzo Venezia

Het Palazzo Venezia is gebouwd voor kardinaal Pietro Barbo, de latere Paus Paulus II. Met de bouw werd begonnen in 1455. Het gebouw is één van de eerste grote renaissancistische gebouwen in Rome. Het deed dienst als de ambassade van de Republiek Venetië. Gedurende de 19e eeuw werd het gebouw gebruikt als zetel voor de Oostenrijkse ambassadeur. In 1917, tijdens de Eerste Wereldoorlog, nam de Italiaanse regering het paleis weer over. Ten tijde van het fascisme in Italië had Benito Mussolini zijn kantoor gevestigd in het Palazzo Venezia en hield op het balkon toespraken.

Nu is het Museo di Palazzo Venezia te vinden in het paleis. Dit museum bezit onder andere kunstwerken uit de middeleeuwen en renaissance. In de Sala Regia zijn Italiaanse, Vlaamse en Duitse wandtapijten te bezichtigen en een grote wapencollectie uit de 10e tot de 16de eeuw.

Meer informatie vind je hier.

Palazzo Farnese

Het Palazzo Farnese vind je aan het Piazza Farnese. Het wordt gezien als hoogtepunt van de Italiaanse renaissance. Het paleis werd ontworpen door Antonio da Sangallo in opdracht van Alessandro Farnese die dankzij het feit dat zijn zus Giulia de maîtresse was van Alexander VI, op vijfentwintigjarige leeftijd tot kardinaal werd benoemd. Michelangelo werkte mee aan de voltooiing. Palazzo Farnese biedt nu onderdak aan de ambassade van Frankrijk in Italië.

Ooit bestond het plan om Palazzo Farnese met een brug over de Tiber te verbinden met de Villa Farnesina aan de overkant. Het project is wel gestart maar nooit voltooid. De ontmoeting tussen Tosca en politiechef Scarpia uit de opera Tosca van Puccini speelt zich af in Palazzo Farnese.

Meer informatie vind je hier.

Galleria Pallavicini

De Galleria Pallavicini is een villa gelegen aan de Via XXIV Maggio 43 en behoort toe aan de adellijke familie Pallavicini. Aan het gebouw hebben meerdere architecten gewerkt. De tuin en het casino zijn een ontwerp van de Nederlander Jan Van Zandts. Het gebouw bevat verschillende kunstwerken van Jan Frans Van Bloemen, Pieter Paul Rubens, Antoon van Dijck, Pieter van Bloemen, Denijs Calvaert, Justus Sustermans, David Teniers II, David Teniers III, Jacob Ferdinand Voet en Paul Bril.

Meer informatie vind je hier.

Nationaal Museum Castel Sant’Angelo

De Engelenburcht ontleent zijn naam aan een legende. Op kerstdag 590 hield paus Gregorius I een grote plechtige kerkelijke optocht om God te smeken een einde te maken aan de pestepidemie. Boven op het mausoleum verscheen de aartsengel Michaël. De engel stak zijn zwaard in de schede, wat betekende dat Gregorius’ bede was verhoord en de strijd tegen de pestepidemie voorbij was. Paus Pius II liet op de plaats waar de aartsengel zou zijn verschenen een kapel bouwen. Het beeld uit 1752 van de aartsengel Michaël dat boven op het gebouw staat is van de hand van Pieter Antoon Verschaffelt.

Sint-Jan van Lateranen

De Pauselijke Aartsbasiliek van Sint-Jan van Lateranen of voluit de Aartsbasiliek van de Allerheiligste Verlosser is een basiliek aan de Piazza del Laterano, dicht bij het Lateraanse paleis. De basiliek is één van de zeven pelgrimskerken van Rome en de oudste en in kerkelijke rang voornaamste van de vier pauselijke basilieken in Rome. De kerk is opgedragen aan Jezus Christus zelf. Maar ook is zij toegewijd aan Johannes de Doper en Johannes de Evangelist.

Voor rooms-katholieken heeft de Sint-Jan van Lateranen een bijzondere betekenis.Als bisschopskerk (kathedraal) van het bisdom Rome, waar de huidige paus Franciscus bisschop van is, is deze kerk de hoofdkerk van de wereldkerk (en in rang belangrijker dan de Sint-Pietersbasiliek). Deze betekenis staat te lezen op de gevel van de kerk.

Het feest van de wijding van de basiliek op 9 november wordt dan ook in de gehele Latijnse kerk gevierd. De kerk heeft de titel van basilica maior. Daarmee is de Sint-Jan van Lateranen één van de vier pauselijke basilieken van Rome. De andere zijn de Santa Maria Maggiore, de Sint-Paulus buiten de Muren en de Sint-Pieter.

Meer informatie vind je hier.

Scala Sancta (Heilige trap)

In het plein tegenover de Sint-Jan van Lateranen bevindt zich de Heilige Trap of Scala San(c)ta, die Christus tijdens zijn proces zou hebben beklommen. Volgens de traditie maakte de trap deel uit van het pretorium van Pontius Pilatus in Jeruzalem. Middeleeuwse legenden zeggen dat de trap rond 326 door Sint-Helena, de moeder van Constantijn de Grote van Jeruzalem naar Rome zijn gebracht. In die tijd stond hij bekend onder de naam Scala Pilati (Trap van Pilatus).

Basiliek Santa Maria Maggiore

De basiliek van Santa Maria Maggiore is een grote rooms-katholieke kerk op de heuvel Esquilijn. Sinds 1929 is deze kerk met de rang van basilica maior in bezit van de Heilige Stoel. Ook deze basiliek is één van de zeven pelgrimskerken van Rome en één van de vier pauselijke basilieken. Wist je dat; Op 29 april 1964 trouwde de Nederlandse prinses Irene in de basiliek met Karel Hugo van Bourbon-Parma.

Meer informatie vind je hier.

San Paolo fuori la mura (Sint-Paulus buiten de Muren)

De Sint-Paulus buiten de Muren is de derde van de vier pauselijke basilieken van de stad. Ze werd in opdracht van keizer Constantijn als een kleine basiliek boven het traditionele graf van de apostel Paulus gebouwd, gelegen aan de Via Ostiensis in Rome. De oud-christelijke basiliek werd ingewijd op 18 november 324, tegelijk met de eerste Sint-Pietersbasiliek. De kleine gedachtenisbasiliek werd vervangen door een grote kerk, die in 395 werd voltooid. Het gebouw was in de 5e eeuw groter dan de Sint-Pietersbasiliek en daarmee de toenmalige grootste kerk ter wereld.

Meer informatie vind je hier.

Basiliek Sint-Laurens buiten de muren

De monumentale begraafplaats van Verano ligt in de buurt van de basiliek Sint-Laurens buiten de Muren. Valadier ontwierp deze begraafplaats toen Rome bezet werd door Franse troepen. Keizer Napoleon besloot dat begraven voortaan niet meer in kerken mocht plaatsvinden, en daarom was het noodzakelijk dat er een nieuwe begraafplaats kwam.

De buurt van Verano is in de oorlog zwaar beschadigd geraakt door bombardementen. Ook de begraafplaats heeft daar onder geleden. De brede toegangspoort tot de begraafplaats kwam in 1880 gereed. De vier beelden op de toegangspoort stellen achtereenvolgens de volgende zaken voor: Meditatie, Hoop, Weldoen en Stilte.

Meer informatie vind je hier.

Via Condotti

De Via Condotti is de duurste winkelstraat in Rome. De relatief korte Via dei Condotti loopt van de Via del Corso naar het Piazza di Spagna. De straat is vooral bekend vanwege de winkels met een groot luxegehalte: juweliers zoals Cartier en kledingzaken zoals Damiani, Dior en Yves Saint Laurent. Eén van de bekendste zaken aan de Via dei Condotti is echter een café: het Antico Caffè Greco, de plaats waar talloze beroemdheden van hun kopje koffie hebben genoten. Het bijna 250 jaar oude café hanteert overigens prijzen die bij de omgeving passen.

Via dei Fori Imperiali

De Via dei Fori Imperiali leidt van de Piazza Venezia naar het Colosseum. De straat dankt zijn naam aan de Fori Imperiali, waar hij dwars door- en overheen loopt. Er zijn plannen om de weg weer op te breken om de keizerfora samen te kunnen voegen, waardoor er één groot archeologisch park ontstaat. Ook hoopt men onder de weg nog delen van de keizersfora op te kunnen graven. De brede weg werd aangelegd in opdracht van de Italiaanse dictator Benito Mussolini, die zijn kantoor op de Piazza Venezia had in het Palazzo Venezia.

Voor de bouw van de weg tussen 1924 en 1932 werd een deel van de middeleeuwse wijk die daar lag, afgebroken: ongeveer vierduizend mensen moesten hierdoor verhuizen. Mussolini’s weg kreeg de naam Via dell’Impero. Dit verwees naar het oude Romeinse Rijk dat als voorganger van Mussolini’s nieuwe rijk werd gezien, én naar het nieuwe rijk dat de Italianen in Noord-Afrika probeerden te stichten.

Mussolini wilde zijn weg, die symbolisch van het oude Rome naar zijn kantoor liep, dan ook gebruiken voor militaire parades na overwinningen. Op 9 april 1932 wijdde hij de nieuwe straat te paard in door een lint door te knippen. Daarna volgde een parade van gehandicapte oorlogsveteranen van de Eerste Wereldoorlog.

Elk jaar is er op 2 juni een militaire parade op de Via dei Fori Imperiali vanwege het Feest van de Italiaanse Republiek. Op zon- en feestdagen is de straat vaak wandelgebied en gesloten voor verkeer.

Via del Corso

De Via del Corso, ook wel bekend als de Corso, is 1,5 kilometer lang en loopt van de Piazza Venezia naar de Piazza del Popolo. Een bekende bewoner van de straat was de Duitse filosoof Goethe, die van 1786 tot 1788 op nummer 18 woonde. Zijn huis is vandaag de dag een museum. Waar nu de Via del Corso ligt, liep vroeger de Via Flaminia.

Het deel van deze weg dat in Rome zelf lag, werd van het andere gedeelte afgesloten door de bouw van een stadspoort in de Aureliaanse Muur, de huidige Porta del Popolo en kreeg daarna de naam Via Lata (‘Brede weg’). In de vijftiende eeuw kreeg de straat zijn huidige naam.

Toen werd namelijk de paardenrace “La Corso dei Barbari” naar deze straat verplaatst. In deze eeuw werd het Romeinse Carnaval opnieuw geïntroduceerd en bij dit carnaval hoorden de gebruikelijke paardenraces, die voorheen in de Romeinse wijk Testaccio werden gehouden. Tot 1662 stond er een grote Romeinse triomfboog, de Boog van Portugal, uit vermoedelijk de 2e eeuw midden op de Via del Corso. Paus Alexander VII liet dit monument afbreken om meer ruimte te krijgen voor de races. De laatste race werd gehouden in 1882.

Via della Conciliazione

De Via della Conciliazione loopt van de Tiber nabij de Engelenburcht naar het Piazza Pio XII, dat aansluit op het Sint-Pietersplein. Daarmee is de Via della Conciliazione de belangrijkste toegangsweg tot Vaticaanstad.

Nadat er in 1929 een concordaat was gesloten tussen de Italiaanse regering en het Vaticaan (in het zogenaamde Verdrag van Lateranen), waarmee een sinds 1870 bestaand isolement van de Paus werd beëindigd, nam het seculiere Italiaanse bewind van de dictator Benito Mussolini het initiatief om dit Concordaat visueel weer te geven door het aanleggen van een open verbinding tussen de stad Rome en het Vaticaan, als teken van verzoening.

De plannen voor de straat waren in 1931 gereed, en hielden in dat de oude wijk tussen de Borgo Vecchio en Borgo Nuovo (twee smalle straatjes in het verlengde van het Sint-Pietersplein, richting Tiber en Engelenburcht) zou worden afgebroken om zo de toeschouwer vanuit de oude binnenstad van Rome een rechtstreekse blik op de basiliek van Sint-Pieter te geven, en andersom.

Villa Borghese

De Villa Borghese is een openbaar park en heeft naast de landschappelijk aangelegde tuinen diverse musea, villa’s, paviljoenen en sculpturen. Het landgoed is sinds 1580 (als een kleine wijngaard) in het bezit geweest van de familie Borghese, maar werd in het begin van de zeventiende eeuw door aankoop van aangrenzende landerijen en wijngaarden uitgebreid. Het park werd in 1605 in opdracht van kardinaal Scipione Borghese, neef van Paus Paulus V, aangelegd op de heuvel van Pinciano.

Het belangrijkste bouwwerk, dat in 1633 werd voltooid, is de Villa Borghese Pinciana. Naast het hoofdgebouw, het Casino Nobile, dat was bestemd voor de kunstcollectie van de familie en sinds 1903 fungeert als het nationale museum Galleria Borghese, bestond het complex nog uit het Casino dell’Uccelliera, de volière, en het Casino dei Giuochi d’Acqua, nu de oranjerie.

In de negentiende eeuw werd het park omgevormd tot een Engels landschapspark. Het volledige bezit van de familie Borghese kwam in 1901 in staatsbezit. De tuinen zijn in 1903 aangekocht door de gemeente Rome en sindsdien toegankelijk voor het publiek.

Het park heeft verschillende ingangen. De meest monumentale zijn de:

• Portale del Drago (Via Pinciana)
• Portale del Leone (Via P. Raimondi)
• Portale dei Vasi (Via U. Aldrovandi)
• Portale Villa Burghesia (Via Pinciana)
• Propilei delle Aquile (Porta Pinciana)
• Propilei Neoclassici (Piazzale Flaminio).

Naast de Villa Borghese Pinciana bevindt zich in het park nog de Villa Giulia, gebouwd tussen 1551 en 1555 als zomerresidentie voor Paus Julius III. Nu vind je daar het museum voor Etruskische kunst.

Verder liggen er in het park de Villa Medici, waar de Académie de France à Rome haar zetel heeft, het Koninklijk Nederlands Instituut Rome (KNIR), het Fortezzuola, waar het museum is gevestigd met de collectie van de beeldhouwer Pietro Canonica, het Museo Civico di Zoologia, een filmhuis in het Casina delle Rose en het Silvano Toti-theater.

Verschillende gebouwen aan de Viale delle Belle Arti zijn gebouwd voor de Wereldtentoonstelling van 1911, zoals Galleria Nazionale d’Arte Moderna.
In het park ligt ook nog de grote dierentuin van Rome, het Bioparco.

Meer informatie vind je hier en hier.

EUR (Espozione Universale di Roma)

De EUR (Esposizione Universale di Roma) is een wijk in het zuiden van Rome en werd vanaf 1937 gebouwd. De wijk was bedoeld als de locatie voor de wereldtentoonstelling van 1942, onder de naam E42. Vanwege de Tweede Wereldoorlog ging deze wereldtentoonstelling niet door.

Mussolini wilde Rome uitbreiden tot aan de zee, de EUR is dan ook gebouwd langs de in 1928 aangelegde snelweg naar Ostia, de Via Cristoforo Colombo. De EUR kan aangezien worden als een moderne variant van de Romeinse stedenbouw en die uit de renaissance, maar dan in de strakke, vereenvoudigde neoclassicistische stijl die tijdens het fascisme gewoon was. De moderne architectuur is gebouwd met behulp van de traditionele kalksteen, tufsteen en marmer. Het meest typerende gebouw is het Palazzo della Civiltà Italiana (1938-1943), een iconisch project dat bekend is als het Vierkante Colosseum.

Na de oorlog was er behoefte aan een zakenwijk, ver voordat andere Europese hoofdsteden deze gingen realiseren. In de jaren 1950 en 1960 werden bestaande gebouwen voltooid en nieuwe toegevoegd. In hedendaagse stijlen worden kantoren en ministeries gerealiseerd, gelegen in grote tuinen en parken.

Enkele bezienswaardigheden:

• Het Palazzo della Civiltà Italiana is gebouwd van 1938 tot 1943 en voltooid in 1953. De beelden onder de bogen van de benedenverdieping zijn allegorische voorstellingen van de verschillende kunsten en beroepen.
• De Piazza G. Marconi, waar een grote obelisk ter ere van Guglielmo Marconi staat. Rondom het plein zijn er verschillende musea:
• Museo dell’Alto Medievo (vroege Middeleeuwen)
• Museo delle Arti e Tradizioni popolari (volkskunst en folklore)
• Museo Preistorico Etnografico L. Pigorini (volkenkunde en prehistorie).
• De basilica dei Santi Pietro e Paolo, basiliek op het hoogste punt van de EUR.
• Museo della Civiltà Romana, waar onder meer de bekende maquette van Rome ten tijde van keizer Constantijn de Grote staat.
• Palazzo dello Sport door Pier Luigi Nervi ter gelegenheid van de Olympische Zomerspelen 1960.

Meer informatie vind je hier.

---