Vandaag zouden we dan ook echt naar Lombok reizen. We werden pas om negen uur opgehaald dus stonden we om half acht op zodat we rustig aan konden doen. Na het ontbijt hebben we iemand gevraagd om met het golfkarretje mee te gaan om alle koffers op te halen. We waren net klaar met uitchecken toen er een groot busje voorgereden werd. We reden verder het centrum van Kuta in om nog vier anderen op te halen voor we naar de haven in Padangbai reden. We waren nog een uur kwijt in Kuta en kwamen vlak voor elf uur aan in Padangbai waar we afgezet werden bij een kantoortje.
Padangbai
Hier werden de gegevens gecontroleerd en kregen we een polsbandje naar Lombok met een P erop. We hadden nu ruim een uur de tijd om even niets te doen in het naast gelegen café met de naam No Name Café. Hier hebben we wat gedronken en op het mooie strandje rondgelopen met fototoestel. Tegen twaalf uur verzamelde er een groep waar we bij gingen staan. De meesten hadden echter een blauw bandje dus hoopten we dat toen de groep ging lopen we aan boord van de juiste boot gingen. Op het laatste moment nog wat zoute versnaperingen gekocht voor onderweg.
De koffers hadden we al met een kleiner bootje zien wegvaren en terugkomen. Om half één stapten we aan boord van een bootje waar alle plaatsen al bezet waren, dus we moesten staan. Gelukkig bleek deze boot ons naar een grotere boot te brengen die niet dichterbij kon aanleggen. Hier mochten we voorin het schip naar het premiumgedeelte. Het voelde net als een vliegtuig met handdoekjes, drinken, safety uitleg en de film Avatar op twee grote schermen. Het was ongeveer anderhalf uur varen waarbij we de golven goed raakten en soms goed geschud werden.
Lombok
Voor de kust van Lombok werd er ook aangelegd in de baai en verlieten we met een ander stel de boot naar een bootje dat kwam aangevaren. Het was even zoeken naar de bagage zodat ik toch weer aan boord van het grote bootje ging om de bruidskleding aan te wijzen wat natuurlijk de nodige reacties opleverde. Gelukkig kwam alles heel en droog aan op de rotansteiger drijvend op jerrycans en stond een nieuwe gids en auto met chauffeur al te wachten.
Senggigi
Het was een half uurtje rijden naar het dorpje Senggigi waar we in een resort verbleven. We werden hier supervriendelijk onthaald met een handdoekje, bloemenkrans en welkomstcocktail in een gigantische kokosnoot, wat ze op de foto hebben gezet. Daarna werden we naar onze kamer vlakbij het zwembad en met uitzicht op het strand gebracht.
Het eerste wat we deden was natuurlijk de zwemkleding aantrekken om het zwembad uit te proberen. Het water had echt een aangename temperatuur dus zijn we hier blijven liggen tot de zon onder ging. Voor Ruben hadden ze ook nog een boekenuitleenservice, waar hij een Nederlandstalig romannetje heeft gescoord. Tegen zes uur zijn we naar het strand gelopen voor de zonsondergang. Deze begon erg mooi maar eindigde helaas achter de wolken.
Strandwandeling
Het koelde nu snel af dus hebben we ons weer aangekleed voor een wandeling over het strand op zoek naar een gelegenheid om te eten. Het enige wat we echter tegen kwamen waren twee andere resorts waarmee het hele strand gedeeld moest worden. Over de weg liepen we terug om de vele krabbetjes die hier zaten niet teveel te storen en dit makkelijker loopt. Halverwege kwamen we een restaurantje tegen waar we het geprobeerd hebben en echt heerlijk hebben gegeten. Was echt heel erg goed en smaakvol. In het hotel hebben we nog wat gelezen en tv gekeken voor we gingen slapen.
In het hotel konden we rustig genieten van het zwembad en de zonsondergang. Echt trek hadden we nog niet dus hebben we gebruik gemaakt van het happy hour in het poolcafé. Lekker genoten van een cocktail in het water. Ruben begon nu wel trek te krijgen dus hebben we ons aangekleed en naar hetzelfde restaurant gelopen als gisteravond voor wederom een heerlijke verse maaltijd en een gezellig praatje.
We worden steeds later opgehaald, vandaag hoefden we pas om 9.30 uur klaar te staan voor een tochtje door het binnenland van Lombok. We maakten een stop bij drie dorpjes.
Banyumulek pottenbakken
Het eerste dorpje stond bekend om het pottenbakken. We werden echter naar een soort fabriekje gebracht waar ze buiten demonstreerden hoe het proces ging en je het zelf ook mocht proberen. Daarna was er een grote winkel met allerlei soorten aardewerken souvenirs.
Sukarara sasakdorpje
De tweede stop was bij een sasakdorpje dat bekend staat om het weven. Met een gids liepen we het dorpje in op zoek naar een huis waar ze aan het weven waren, helaas was de vrouw nu iets anders aan het doen en vonden we alleen de man met een kind. De 800 mensen hier hebben zich verenigd in een koperasi waarmee ze de inkomsten delen. Dus werden we teruggebracht naar de shop waar we overgehaald werden iets te kopen om daarmee het dorp te steunen. De kunst van handel bedrijven en de omstandigheden gebruiken konden ze erg goed, maar het woordje nee niet. Ook werden we nog aangekleed in de traditionele sasak huwelijkskleding.
Rambutan
Het derde dorpje was wel echt bijzonder, dit was nog een dorp met echt traditionele huizen. Door een Nederlandstalige gids werden we rondgeleid en kregen we uitleg over de lokale leefstijl. In dit dorp wonen circa 145 mensen die zich ook samen hebben verenigd. We mochten ook een huis in en hebben heel veel kinderen blij gemaakt met een ballon, ze stonden allemaal klaar met uitgestrekte handjes. D
e oudsten (ik schat 12 tot 16 jaar) hebben we een ballon gegeven om zelf op te blazen, maar nadat we voor de kleinsten dit zelf hadden gedaan kregen we deze terug om ook voor ze op te blazen. Natuurlijk had dit dorp ook een souvenirwinkel waar we iets hebben gekocht om het dorp mee te steunen. Daarna mochten we het gastenboek tekenen en werd er nog een donatie gevraagd voor het behoud van het dorp.
Kuta, Lombok
Hierna zat dit deel van de tour er op en reden we langs het nieuw internationaal vliegveld dat vandaag geopend werd en het dus erg druk was, en ze nog bezig waren een tweebaansweg beide kanten op aan te leggen naar het zuiden van Lombok waar ook een dorpje Kuta was genoemd en de beachclubs nog bestonden uit rieten hutjes. In een hotel kregen we een lunch bij het zwembad gereserveerd omdat het restaurant vol zat met een bedrijfsuitje.In de rij voor de dames-wc bleek dit om een groep docenten uit Bandung Java te gaan die me helemaal hebben uitgehoord zodat ze de Engelse taal konden oefenen en zich afvroegen waarom we naar Indonesië gingen.
De rijsttafel was erg lekker en vooral goed gekruid. In het hotel was er op dat moment maar één gast die ook nog een praatje kwam maken in het Duits. Ze kwam uit Zweden en kwam hier twee keer per jaar voor familiebezoek en deed dit al 13 jaar. Hierna werden we naar het rustige strand gebracht met mangrovebomen. Na een wandeling over het strand en het zoeken van schelpen zijn we nog even op een strandstoel gaan zitten met een drankje voor we terug werden gebracht naar het hotel.
Gili Air
De dag begon vandaag ook weer om acht uur en om negen uur werden we opgehaald om richting het haventje in het noorden te rijden. Hier lag een motorboot in kanovorm met balasten te wachten om ons naar Gili (eiland) Air (water) te brengen. Dit is de kleinste van de drie Gili’s in het noordoosten van Lombok.
We hadden een korte broek en slippers aan moeten trekken zodat we door het water aan boord konden stappen. Het was een half uurtje varen zodat we tegen tien uur op dit tropisch eiland aankwamen. Auto’s vind je hier niet en in 90 minuten kan je een rondje lopen. In het haventje gingen we van boord en was het nog geen vijf minuten lopen naar het witte strand met aqaublauw water.
Duiken
Bij een beachclub waar we ook zouden lunchen zochten we een plekje nadat we een camera hadden gekocht om de flora en fauna onder water vast te leggen. De gids had voor ons ook snorkelspullen geregeld die we meteen gingen uitproberen. Helaas zat het water vol met kleine kwallen die lelijk prikten zodat ik niet lang durfde te genieten van de vissen.
Het koraal dat hier zo mooi zou zijn was niet zo heel bijzonder. We hebben ook nog even van de zon genoten tot we dit al snel zat waren omdat het te heet was. Ook de schaduw bracht weinig verkoeling, maar konden we wel genieten van een lekker bord eten een cocktailtje en vers gesneden fruit. We waren van plan om na het eten een rondje te lopen of varen voor we terug zouden gaan.
De gids zou dit voor ons regelen zodat we om één uur naar de haven terugliepen om overgezet te worden naar Gili Meno waar schildpadden zouden zijn, aangezien we hadden gehoord dat op de andere zwemplek nog meer en grotere kwallen zaten. Hier was het ondertussen flink gaan waaien en hebben we een uur gewacht terwijl Ruben schelpen is gaan zoeken. Na een half uur en nog geen boot te zien, zijn we een stukje de andere kant op gaan wandelen.
Hier lagen wat meer boten maar ook zeewier zodat we bij een andere beachclub zijn gaan wachten tot het drie uur was en we met de boot terug zouden gaan naar het vaste land. Er was nog steeds geen boot te bekennen dus zijn we naar een winkeltje gelopen voor wat eten, zodat we niet hoefden te wachten bij een strandclub. Hier hebben we wel bij een derde gelegenheid wat gehaald tot de boot, een uur te laat, eindelijk was gearriveerd. Gelukkig kon het omgegoten worden zodat we meekonden aan boord.
Door de storm waren ze zo verlaat en voor de zekerheid kregen we een zwemvest om. De tas konden we gelukkig ergens voorin leggen waar het beschermd werd tegen de vele golven die de boot overspoelden. Zef zaten we achterin zodat de boot beter in balans was. In het begin kregen we heel veel golven in ons gezicht, later werd dit gelukkig minder terwijl de golven niet in hoogte afnamen. De zeer avontuurlijke terugweg duurde twee keer zo lang als de heenweg. Aan land was de chauffeur die ons terug bracht naar het hotel al aan het wachten.
Senggigi
In het hotel konden we het zout en zand van ons lichaam afspoelen. De zonsondergang hadden we hierdoor net gemist. Met de taxi gingen we vervolgens naar het centrum van Senggigi wat drie baaitjes verderop lag. We werden afgezet bij een restaurant wat erg goed zou zijn en kregen de belofte voor een welkomstcocktail en naar huis gebracht worden. We wilden eerst nog even een goede aftersun vinden met aloë vera aangezien we allebei goed verbrand zijn in die korte tijd. Ook waren we nog op zoek naar een magneetje van Lombok.
Bij de souvenirshop vonden we deze en was er nog een massage en beautysalon waar ik de veel aangeprezen Javaanse hairspa kon proberen. Gedurende een uur is mijn haar gepamperd en heb ik een hoofd-, schouder-, arm- en handmassage ontvangen terwijl Ruben een rondje aan het lopen was en vervolgens een biertje ging drinken bij het happy café. Daarna zijn we teruggelopen naar het café dat ons was geadviseerd en wel redelijk was. Helaas zat er in de spaghetti arrabiata slechts één stukje peper en was er verder paprika gebruikt.
Inpakken
Met een taxi werden we naar het hotel gebracht aangezien de moeder van de vaste chauffeur net was overleden. In het hotel hebben we alles ingepakt en even gekeken welke kleding en boeken niet meer terug naar Nederland hoeven om gewicht te besparen. Uiteindelijk konden we tegen half twaalf gaan slapen.
De wekker ging vandaag ook om acht uur maar we konden heel rustig aandoen. Na het ontbijt hebben we de bagage naar de lobby gebracht en uitgecheckt en konden we wachten op de gids. Het bleek dat ze nog hadden moeten tanken en het daar erg druk was geweest zodat ze een klein half uur later aankwamen dan afgesproken. Gelukkig was de tijd erg ruim genomen zodat we op tijd bij het nieuwe vliegveld zouden zijn om te ontdekken waar we moesten zijn.
Mataparam
We reden door het centrum van Mataparam, de hoofdstad wat eigenlijk twee lange straten waren waar alle gemeentelijke als eiland als provinciale gebouwen zaten zoals de post, kantoren (gemeentehuizen), departementen, gouverneur, universiteit, ziekenhuis etc. Vanaf hier reden we over de nieuwe weg die vorig jaar was aangelegd naar het vliegveld. Het vliegveld was echter nog wel vernoemd naar de plaats waar hij eerst lag. Voor het vliegveld stond er veel politie en werd de laatste hand gelegd aan het nieuwe benzinestation en kraampjes van verkopers.
Bij de airport was het erg druk met dagjesmensen die dit kwamen bewonderen, we werden dan ook nauwlettend gevolgd. Voor de deur was ook heel veel personeel aanwezig en kwam twee man de bagage halen om naar binnen te brengen. De souvenirtas hebben we voor de zekerheid even laten inwrappen en daarna inchecken.
Helaas waren we over het maximum gewicht heen, dus moesten we bijbetalen, daarna nog de service charge en konden we naar de waiting room die bijna helemaal vol zat. Alleen de twee gates voor domestic flights waren nog in gebruik. Hier hebben we vrij lang moeten wachten tot bleek dat ze twee vluchten met verschillende maatschappijen en vertrektijden hadden gecombineerd en ze op ons aan het wachten waren.
Denpasar Airport, Bali
Gelukkig vertrokken we toch op tijd in een Fokker 50 om na een kleine twintig minuten te landen op Denpasar airport. Deze luchthaven lag echter gedeeltelijk in de zee en het mangrovewoud van Kuta. Het was helaas niet mogelijk geweest om onze bagage direct door te laten verschepen, dus moesten we deze eerst oppikken en vervolgens buitenom lopen naar de international hal. Hier bleek het systeem down te zijn dus hebben we een half uur moeten wachten.
Bij het inchecken werd er dit keer niet gekeken naar het gewicht dus hadden we voor niets overgepakt naar de handbagage. Vanwege de trouwkleding kregen we ook te horen dat we meteen met de business class aan boord mochten zodat we ruimte hadden deze op te bergen. Na de service charge, douane en immigratie hebben we nog een poging gedaan de laatste roepies goed uit te geven voor we naar de wachtkamer gingen om te wachten tot we vertrokken.
We vertrokken richting het land maar hebben toch eerst een rondje gemaakt zodat we de dolfijnen konden zien en we verder over Java richting Maleisië vlogen. Dit deel was erg bewolkt zodat je goed de vulkaantoppen boven de wolken kon zien. Over een krater zijn we zelfs vlak naast gevlogen zodat je een goed uitzicht had. In de verte kon je goed zien hoe de archipel verder verliep.
Kuala Lumpur
Rond zeven uur waren we geland in Kuala Lumpur waar het op dat moment dertig graden was en de zon nog net niet onder, maar het al wel schemerde. Met de aero train reden we naar een andere vertrekhal waarvandaan we zouden vertrekken. Hier zaten heel veel duurdere winkels en meer dan genoeg keus aan eetgelegenheden. Na het eten bij de Burger King (waren we nog niet geweest afgelopen vakantie), koffie bij de Starbucks en een rookpauze voor Ruben zijn we ergens gaan zitten om vier uur te wachten tot de vlucht vertrok. Tegen elf uur liepen we naar de gate en konden we tegen half twaalf aan boord.
Na een vlucht van 12 uur, inclusief een half uur vertraging omdat we moesten wachten op KLIA (Kuala Lumpur International Airport) vertrokken we pas om half één en kwamen we iets na zeven uur aan (lang leve het tijdverschil) op vliegveld Schiphol. Hierdoor hadden we ruim de tijd om uit te rusten / slapen voor zover dat ging in het vliegtuig en konden we aan een nieuwe dag beginnen.
Desondanks had Ruben toch wel last van een jetlag omdat hij in het vliegtuig niet zoveel had kunnen slapen. Aangezien we allebei morgen meer moeten werken (en ik zelfs wil proberen vanavond nog naar een werkoverleg te gaan), hebben we thuis maar meteen de tas uitgepakt, de wasmachine aan het werk gezet en de laatste voorbereidingen getroffen voor de kat die we deze week mogen ophalen!
Meteen ook een nieuwe laptop gekocht zodat ik daarop de foto’s kan bewerken, aangezien deze al een tijdje niet optimaal meer presteert en er slechts 64 gb aan werkgeheugen opzit die natuurlijk allang vol zit.
De beste hotels op Lombok vind je hier.
- Maritiem Museum presenteert sfeervol Winter aan de Kade - 10 december 2024
- Top 10 hotels Schiphol Airport - 9 december 2024
- Camping Koeksebelt Ommen - 8 december 2024
Leave a comment