The Sound of Music wie kent dit verhaal niet? Het verhaal van Maria die door moeder overste naar de familie von Trapp wordt gestuurd als gouvernante van maar liefst zeven kinderen. Een verhaal dat zich afspeelt in en om de bergen rondom Salzburg. Een schitterend gebied in Oostenrijk. En dat ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Een periode die veel mensen inspireert. De film The Sound of Music met Julie Andrews in de hoofdrol is wereldberoemd geworden.
Een van de weinige verhalen die nu nog tot de verbeelding spreken, de tijden zijn tenslotte veranderd. Dit is een verhaal dat blijft. Na de film is er natuurlijk ook een musical versie uitgebracht. Waarin de overbekende liedjes ten gehore worden gebracht. In 2015 deed een nieuwe versie van Sound of Music de ronde langs de grote theaters in Nederland. Nu tijdens de zomertour neergestreken in Koninklijk Theater Carré in Amsterdam.
Gisteravond was de ‘première’ met onder andere Anouk Maas, Ad Knippels en Tony Neef in de hoofdrollen en was ik uitgenodigd. Samen met Nicole ging ik hier heen. Een echte mom’s night out inclusief ontvangst met bubbeltjes, gezellig kletsen en heel veel lachen en genieten.
Sound of Music
The Sound of Music is een verhaal die op mij persoonlijk veel indruk heeft achtergelaten. Ontzettend leuk was het toen we twee jaar geleden in Oostenrijk op vakantie waren en een dag een uitstapje maakten naar Salzburg waar we onder andere de bronnen en het uitzicht uit het meeste bekende lied Do, re, mi in het echt zagen. Het meeste is mij echter de trouwscene bijgebleven. Het idee dat Maria zich achterin de kerk aankleed met behulp van de nonnen en dan naar voren schrijdt naar Kapitein von Trapp.
Je hoort wel vaker dat kinderen romantische ideeën hebben voor als ze ooit gaan trouwen. Dit was er een van mij. Ik moest en zou ook in een mooie witte jurk van achteruit de kerk naar voren komen zodat iedereen hem voor het eerst zag. En zo geschiedde, al was het achteraf misschien toch wel mooier geweest om de hele dag in deze witte jurk gelopen te hebben.
Jammer dat deze scene in de musical heel kort uitgespeeld werd. Een paar jaar later toen ik bij een musicalgroep zat was een van de eerste musicals waar ik in meespeelde The Sound of Music, in de rol van de barones. Ik had met behulp van oma zelf een rok gemaakt van rode satijnen stof en droeg de hoepel van mijn moeders trouwjurk er onder. Dat is een van de mooiste rollen die ik ooit heb gespeeld.
Koninklijk theater Carré
Vanavond mag ik echter ‘gewoon’ samen met Nicole genieten van de voorstelling. En dat in een van de mooiste theaters van Nederland. Het is de tweede keer dat ik in Carré naar een musical ga. De eerste keer was als klein meisje met mijn moeder naar Oliver Twist inclusief een rondleiding achter de schermen. Leuk dus om nog een vage herinnering te hebben hoe het er achter de schermen aan toe gaat, met verschillende verdiepingen, heel hard rennen en nog sneller omkleden.
De liederen
Genoeg over het verleden, want ook al zijn er genoeg momenten die letterlijk terugkomen vanuit de film. Zoals Gretl die een pijnlijke vinger heeft en pas over is als Maria weer terug is zijn er ook heel veel dingen vernieuwd. Waaronder de teksten. Een aantal klassiekers zoals Do, re, mi, My favourite things, 16 going on 17 en na lang wachten vlak op het einde toch ook het lied Edelweiss komen terug in deze musical. Weliswaar met nieuwe teksten.
Er zitten ook een heleboel nieuwe nummers in. Ondanks dat dit logisch is vanwege de rechten, vond ik dit toch wel een kleine tegenvaller. Want het zijn toch echte meezingers. Opvallend was wel dat bij de bekende liederen er enthousiast op de maat mee geklapt werd door het publiek. Kan ook niet anders met die opzwepende teksten. Het meest opvallende lied van voor de pauze was het nummer van Moeder Overste, An Lauwereins.
In de gesproken teksten met een duidelijk Belgisch accent, haar vocale kunsten waren enorm. Het perfecte moment om het doek te sluiten voor een korte pauze. Na de pauze kwam het lang verwachte Edelweiss wat begon als solo van Kapitein von Trapp gespeeld door Ad Knippels die ook een erg indrukwekkende stem heeft, later bijgevallen door Maria en de kinderen. Natuurlijk ook met dank aan de dirigent en de muzikale ondersteuning die achter de schermen aanwezig waren.
De cast
Het bijzondere aan deze musical vind ik altijd de rollen die vertolkt worden door kinderen. Om precies te zijn; Storm Parser, Dominique Schulte, Moos Parser, Ylva van Putten, Aimee van Waesberghe en Lux Parser die in de rol van Gretl iedereen betoverde met haar lieve meisjesstem. Maar liefst drie kinderen die in het echt ook familie zijn. Deze kinderen repeteren zeer regelmatig om de teksten, liedjes en dansen onder de knie te krijgen en dat voor slechts enkele voorstellingen. Dit komt vanwege de arbeidswet.
Ik vind het toch knap hoe die kinderen dan stralen van de energie en zich helemaal geven. Zeker in de Sound of Music leveren ze toch een groot aandeel en komen ze in veel scenes terug. Ook de rest van de acteurs deden het erg goed. Ze brachten het verhaal dat aan het begin misschien een beetje langzaam op gang kwam met de nonnen enorm tot leven.
Sterker nog, op het einde zat ik met de kriebels op mijn rug. Zo erg wordt je meegenomen in de emoties. Wat alleen mogelijk is als de juiste personen gecast zijn om dat over te brengen. Opvallend is dat een groot deel van de cast in het verleden ook al in andere rollen heeft meegespeeld, ze zijn daardoor al bekend met het verhaal.
Decor
Over het decor is heel goed nagedacht. Met slechts een paar elementen zoals vensters die iedere keer in een andere houding de verschillende locaties van tuinprieeltje, villa, klooster, en meer weergaf. Zo zie je maar weer hoe je met weinig materiaal in combinatie met een aantal grote rekwisieten en natuurlijk de trap heel veel kan bereiken.
De kleding die de acteurs droegen klopten ook perfect. De roze jurk van Liesl gespeeld door Lotte Stevens tijdens het duet met Rolf gespeeld door Martijn Vogel zou ik zo willen hebben. Geweldig hoe die tijdens hun passionele dans helemaal rond zwiert. Meer vrouw kan je je volgens mij niet voelen.
Omdat het de eerste voorstelling was van de zomertour werd er aan het einde van de voorstelling een selfie gemaakt en een überselfie. En vanwege de capriolen van Nicole kunnen we zelfs onszelf aanwijzen op de foto 😉 Wat zo’n avond extra bijzonder maakt is dat je als blogger na afloop van de voorstelling nog even mag blijven zitten om vervolgens met de cast op de foto te gaan.
Meer informatie vind je hier.
- Mondriaanhuis Amersfoort - 12 oktober 2024
- Robin Hood Ribhouse: Dé plek voor heerlijk eten en middeleeuwse gezelligheid - 12 oktober 2024
- De doorgezaagde bunker aan de Diefdijk: een bijzonder stukje geschiedenis - 11 oktober 2024
haha…die selfies 😉 Grappig! Zal ik eens verklappen dat ik de film gewoon nog nooit heb gezien! Leuk dat jullie een topavond hebben gehad samen 🙂
Heb genoten van de eerste voorstelling in Carré.
Goede cast! Dank voor de fijne avond!