Alleen op vakantie zonder kinderen. Ik riep altijd dat ik dat niet snel zou doen. Want met kinderen is het ook heel leuk om op vakantie te gaan. Tot ik de vraag kreeg of ik mee wilde gaan op een persreis naar Portugal naar de Algarve en Lissabon. Natuurlijk wilde ik dat, voordat er kinderen waren was ik in beide streken al een keer geweest en had het enorm naar mijn zin gehad. Ik wilde dus zeker terug voor een ‘momcation‘.
Vakantie zonder kinderen
In de week voordat we op vakantie gingen had ik de kinderen al een beetje geprobeerd voor te bereiden dat mama alleen wegging, om te ‘werken’. Met name dochterlief was het daar niet mee eens, ze wilde ook op vakantie en later ook mee werken. Ze zou heel lief zijn 😉 Helaas voor haar zat dat er niet in. Wel kon ik haar gerust stellen dat ze over twee weken alleen met mama een weekendje weg mag voor haar verjaardag.
Stiekem zag ik er zelf ook wel tegenop hoor. Zo heb ik zo lang mogelijk gewacht met inpakken. Onder het mom van eerst een week in Denemarken en daarna Portugal en dat ik niet wist wat mee te nemen etc. Uiteindelijk kan je het toch niet meer uitstellen en moet je wel. Ik vond het best wel spannend ook, zou het wel goed gaan thuis?
Afscheid nemen
We zouden midden in de nacht aankomen in Nederland, terug vanuit Denemarken dus werd ik gedropt op Schiphol. Om kwart over twee kwamen we aan, waar ik natuurlijk eerst nog even had bedacht dat ik toch nog wat meer wilde meenemen dat ik niet had ingepakt zodat het naar huis kon. Of dat gewoon nog thuis lag. Natuurlijk ook niet handig van een gelijk door.
Tijdens de vakantie
De eerste dag, en ook de rest van de vakantie is er veel contact geweest. Gelukkig was er een goede wi-fi waardoor er veel foto’s heen en weer zijn ge-appt. Toch altijd fijn om het thuisfront een beetje op de hoogte te houden en te zien en horen hoe het er daar aan toegaat. Al is het soms wel even rekenen met het tijdverschil, dat je denkt nog snel even voor bedtijd te bellen en ze al op bed liggen.
Zo kreeg ik de tweede dag een appje dat zoonlief geen middagslaapje wilde doen omdat hij mama miste. Stiekem toch wel erg fijn om te horen. Terwijl we aan tafel zaten voor de lunch skype geïnstalleerd op de telefoon en ja hoor. Buiten even elkaar kunnen zien, dat was toch wel erg fijn. Vond zoonlief toch ook wel beetje raar om zo mama te zien. Achter mama was er echter een zee, met bootjes en een zwembad en in het restaurant was een aquarium met kreeften dus dat vond hij natuurlijk erg leuk om te zien.
Die avond kreeg ik een ander appje dat ze ziek waren. Niets ernstigs, hooguit een buikgriepje waarbij cola helpt als medicijn, maar toch maak je je wel een beetje zorgen.
Na de eerste nacht werd ik wakker om zes uur, zeven uur Nederlandse tijd. Zelfs zonder kinderen werd ik zo vroeg wakker. Terwijl ik nog twee uur de tijd had om te slapen. Ik kon ook gewoon niet meer slapen, dus daarom maar aan het werk gegaan. Ook daarna had ik daar ‘last’ van dus een jetlag kan het niet zijn geweest.
Weer thuis
De volgende ochtend liep dochterlief toen ze wakker was meteen naar papa toe. Ze moest er zelfs op gewezen worden dat mama ook thuis was. Daarna kreeg mama wel een heel dikke knuffel en werd broerlief ook wakker gemaakt. Op het vliegveld van Lissabon had ik nog snel even twee kleine cadeautjes gekocht. Dat vonden ze natuurlijk erg leuk. Daarna nog even geprobeerd uit te rusten, maar daar kwam niet van. De out of office had ik voor de zekerheid een dagje later ingesteld, zodat ik nog niet helemaal aan de slag hoefde te gaan. Grappig was ook dat het later nog ‘papa, papa’ was in plaats van ‘mama, mama’ wat het normaal is.
Maar goed ook, want manlief had een poging gedaan om de was te doen. Heel fijn dat het niet gewoon is blijven liggen. Maar bij de laatste was was hij vastgelopen en niet leeg gepompt. Mocht mama weer oplossen, bleek achteraf dat hij niet de zakken had gecontroleerd en er een haarspeldje vast zat… Daarnaast was er wel een deel van het huishouden blijven liggen, dus kon ik direct aan de slag. Met tussendoor even met de kinderen op de bank hangen omdat je toch best moe wordt van al dat reizen.
Volgende keer weer vakantie zonder kind?
Als puntje bij paaltje komt; zou ik het de volgende keer zo weer doen. Wel voor hooguit een weekje, gelukkig is dat vaak het maximum voor persreisjes. Maar het is toch wel even fijn om er gewoon even een paar dagen uit te zijn. Even niet te moederen, continu rekening te moeten houden met de kinderen en al om twaalf uur beginnen aan de wijn. Als er kinderen bij zijn doe ik dat toch niet. Natuurlijk moet manlief dan wel vrij krijgen of moet er iets anders geregeld worden zoals een logeerpartijtje ofzo.
En geloof me; je bent echt niet de enige zoals je hier leest!
Zijn jullie wel eens langer dan een nachtje weg geweest zonder kinderen? En man?
Zoals ze zelf zegt is ze besmet met het reisvirus en eist ze het liefste de hele wereld over. Ook gaat ze graag op ontdekking in eigen land en probeert de vele uurtjes achter de laptop te compenseren met quality time doorbrengen met het gezin.Ze is altijd in voor een spontane actie.
- Essentiële items die je niet mag vergeten op vakantie - 15 februari 2024
- Op vakantie naar Australië & Nieuw-Zeeland - 23 januari 2024
- 10 Leukste zomerkampen met kinderen - 4 december 2023
Je zou ook interesse kunnen hebben in
Waarom vakantie nemen noodzakelijk is
Checklist autovakantie; wat meenemen op reis met auto & tips voorbereidingen
10x wat je denkt als je weer naar huis rijdt na een vakantie
Vliegtickets vergelijken; goedkope vluchten budget maatschappijen
Family travel bloggers; de leukste reisbloggers voor gezinnen in Nederland
Heerlijk ik kijk uit naar dit soort momenten.
Niet alleen op vakantie geweest. Maar we (manlief en ik) gaan wel minstens elk jaar minstens 1x per jaar rond onze trouwdatum met zijn tweeën een weekendje weg zonder kids. Heerlijk en ik denk ook echt een must! Soms wel vaker trouwens. Alleen dit jaar zijn we al twee keer geweest (en onze trouwdatum is nog niet eens geweest)
Ik ben gescheiden, dus in de zomervakantie moet ik 3 weken zonder kinderen doen. Echt een hell! Maar zo op ‘vakantie’ zonder kinderen weet ik niet of ik dat zou kunnen.
We gaan regelmatig een weekendje weg, mét de camper en zonder kinderen, omdat ze niet mee wíllen, maar die zijn dan ook een stuk ouder. Maar toen ze klein waren heb ik dat niet gedaan.
Oh lijkt mij heerlijk om evn zonder de kleintjes weg te gaan. Volgende week logeer ik een nachtje bij een vriendin en ik kijk er stiekem wel naar uit.
Ja een paar daagjes met mn vader, geloof dat het 4 dagen was. Zou het zo weer doen. Soms wel erg lekker..
Nog niet alleen erg geweest sinds de kinderen er zijn. Als de kleinste iets groter is zou ik wel een keer een weekendje weg willen hoor. Maar voorlopig nog even bij mijn kleine meisjes, kan ze nog niet missen.. ?
Nee, eigenlijk nooit echt gedaan, zou wel heel leuk zijn!
Ja zeker!
Wij merken dat het ons goed doet om ook even gewoon een stel te zijn ipv alleen ouders. Een weekendje weg gebeurd dan ook wel met regelmaat. Vorig jaar 5dagen zwitserland ivm een bruiloft, afgelopen april 5dagen Marseille met mijn ouders ivm 40jarig huwelijk. De kids gaan dan naar opa en oma waar ze het super naar hun zin hebben.
Ook alleen gaan we wel eens weg, meestal scouting gerelateerd ☺️