Skip to Content

Vluchtelingen in Griekenland; wat zijn de effecten op het toerisme?

Vluchtelingen in Griekenland; wat zijn de effecten op het toerisme?

Zoals jullie hebben kunnen lezen ben ik onlangs naar Griekenland geweest voor een persreis. Dit werd georganiseerd door het Grieks verkeersbureau. We zaten op Chios, één van de grotere eilanden van Griekenland en vlak voor de Turkse kust gelegen. Gelijk nadat we arriveerden op Schiphol ging ik door naar een bruiloft. Bij de receptie kreeg ik een paar keer de vraag; “Waarom Griekenland?” en “In Griekenland zitten toch die vluchtelingen?”.

Dat is dus exact één van de redenen waarom deze persreis werd georganiseerd. Natuurlijk om het eiland te zien en te ervaren. Maar ook vanwege de vooroordelen die er zijn ontstaan na de vluchtelingenproblematiek van de afgelopen jaren. Met als gevolg dat er op Chios geen 5000 toeristen per maand meer zijn, maar slechts 1000. Dat is dus een daling van 80%!!! Als je afhankelijk bent van het toerisme best wel ingrijpend. Hoog tijd dus om zelf te ervaren hoe het er aan toe gaat en we eventuele vooroordelen kunnen wegnemen.

Tip:

Voordat je verder leest adviseer ik je om mijn blog met het verslag over deze reis nog eens goed te lezen, of eigenlijk de foto’s te bekijken.

Tijdens de persreis op Chios hebben we genoten van de schoonheid en diversiteit van het land. De historie, de natuur, sportiviteit, watersport, strand, het lekkere eten en de vriendelijke mensen. Zowel langs de kust, in het berggebied als in de hoofdstad en aangrenzende steden. Nu ligt Chios vlak voor de Turkse kust, vanuit het vliegtuig leek het eerst op een groot eiland.

Later bleek er nog een strook water tussen te zitten. Je kan vanaf de oostkust dus ook gewoon de Turkse kustlijn zien liggen. En ’s avonds alle lampjes van de stad die daar ligt. Het is geen grote afstand, dus je zou verwachten dat vluchtelingen die vanuit Syrië en aangrenzende landen daar gebruik van maken.

Op het eiland liggen in en bij de hoofdstad Chios ook twee kampen waar de vluchtelingen worden opgevangen. Tijdens onze reis hebben we echter niets gezien en gehoord. Wel kwamen we een dag een groepje marechaussee tegen, daar zat ook een Nederlander tussen die daar drie maanden was gestationeerd om te helpen met de vluchtelingen. Hij gaf aan dat het erg rustig was en ze eigenlijk niet veel hoefden te doen. Dat er nog nauwelijks bootjes aankomen

Zeker nu de grenzen van andere landen op slot zitten kunnen de vluchtelingen niet verder reizen en komen ze dus vast te zitten in Griekenland. Dat is vaak ook niet hun bedoeling. Zeker zolang onbekend is waar ze heen kunnen gaan en de toekomst eruitziet. Want ze wagen niet hun leven om in een kamp vast te komen zitten. Ze willen hier een leven opbouwen. Die informatie en voorlichting wordt nu ook steeds beter waardoor ook de vluchtelingen op de hoogte zijn van het hoe of wat.

Maar zie je die vluchtelingen dan niet?

Dat is tenslotte het beeld / vooroordeel dat we hier in Nederland hebben. Dat het daar vol zit met vluchtelingen. Dat is tenslotte het beeld wat we de afgelopen maanden hebben gekregen. Dat als je daar rondreist er mensen langs de weg lopen, ondervoed, met kinderen en zonder ook maar iets te hebben. En tja, je wilt tijdens je vakantie als je op het strand ligt niet zien dat er een boot aanspoelt. Al is het maar omdat het zo ongemakkelijk voelt dat verschil in vrijheid.

Ja er zijn vluchtelingen op het eiland. Ik zal daar niet over liegen. Maar, er is een hele grote maar! Daarom ook de tip aan het begin om eens goed het reisverslag te lezen. Heb je ze daar op de foto’s gezien?

Nee?

Dan is dat precies het antwoord op je vraag. Ja, ze zijn er. Ja, ze ziet ze. Maar je bent je er niet bewust van.

Ik had precies hetzelfde. Ze hebben ons namelijk precies dezelfde ervaring gegeven. Pas toen we onderweg waren naar een kamp (waar we geen toegang tot hadden) hadden we het erover. Dat we ze nog niet gezien hadden, althans dat dachten we. Toen werd ons uitgelegd dat ze (de begeleiding vanuit het lokale verkeersbureau) ze wel hadden gezien.

Toen realiseerde ik me dat ik ze ook had gezien. Het waren de twee gesluierde vrouwen die het zebrapad overstaken toen we daar met het busje voor wachten.

Het was het jonge gezinnetje met wandelwagen dat ik toevallig op de foto had gezet op de foto van de speeltuin in het park in Chios stad. Maar ja, je zit vlak voor de Turkse kust en in Chios stad zag ik ook de minaret van een moskee dus ik had het voor mezelf al verklaard met dat er niet alleen Grieks orthodoxen wonen maar ook moslims. Zeker als iemand die in de Randstad woont is dat de normaalste gang van zaken en kijk ik daar niet van op.

Pas als je er bewust van bent dan valt het opeens op. Dan zie je ze inderdaad lopen door de straten, zie je ze zitten op het stadsplein met een telefoon in de hand etc.  Ze hebben geen stempeltje met ‘vluchteling’ op hun voorhoofd of zien eruit zoals op de foto’s die je in de krant hebt gezien van het moment van aankomst of de grote groepen op treinstations die je een onveilig gevoel geven.

‘Het zijn net mensen’. Gezinnen met kinderen in wandelwagens, met vriendinnen, en mannen met mobieltjes. Die er het beste van proberen te maken in de tijd dat ze hier zitten en wachten tot er meer bekend is over hun toekomst.

Een kanttekening; natuurlijk weet je niet hoe het er in de kampen aan toe gaat, er zullen vluchtelingen met verschillende komaf zijn. En er worden niet voor niets acties opgezet om dekens te verzamelen of op andere wijze geld in te zamelen. Maar om daar heen te gaan en vanuit het hek te gaan ‘aapjes kijken’ vond ik ook niet kunnen.

Zonder vooraf aangevraagde toestemming als hulpverlener, journalist of marechaussee mag je het kamp niet in. En terecht. Die mensen hebben allemaal een eigen verhaal en geschiedenis en moeten ook gewoon kunnen genieten van enige privacy.

En dan kom je aan op Schiphol…

En dan kom je na een vlucht met overstap op Athene aan in Amsterdam. Aan het einde van de gate is er opeens een oponthoud. In eerste instantie denk je aan een paar die op de rest van een groep wachten. Of op iemand die heel onhandig direct om de hoek iets onderuit zijn koffer wil pakken of iets dergelijks.

Maar dan zie je twee militairen staan. Die paspoorten controleren, zelfs tot en met zegels / chips of ze wel echt zijn. Je tovert dus je eigen identiteitsbewijs weer tevoorschijn om te laten zien. Maar dat is nergens voor nodig, je mag gewoon doorlopen en ze kijken er niet eens naar. Oké, je ziet er Nederlands uit met (donker) blond haar en een gebruinde / verbrande huid maar toch. Ik vond dat toch best ongemakkelijk en zelfs een vorm van discriminatie.

En dan hoor je dat dit vaker gebeurt bij vluchten vanuit Griekenland. Zeker als er op de passagierslijst Arabische namen staan vermeld (bij vertrek hadden we inderdaad een moeder met sluier en vier kinderen gespot die aan boord gingen). Een extra paspoortcontrole terwijl je eigenlijk binnen de grenzen van Europa vrij mag reizen.

Of dat de controle in land van herkomst niet goed genoeg is. Terwijl we daar ook zagen dat er een groep, al voorbij de douane, werd ‘aangehouden’ bij de gate en ze niet mochten vertrekken. Hoe of wat weet je natuurlijk niet, maar er kwam steeds meer marechaussee bij staan. Als je er naar vraagt, je te horen krijgt dat het gaat om de veiligheid. Want je wil toch geen bommenleggers? Maar ja, als die aan boord zaten waren we ook niet geland.

Wel of niet naar Griekenland met kinderen?

Kortom; ik zou me er niet door laten tegenhouden en gewoon mijn gezin met kinderen meenemen op vakantie naar een Grieks eiland. Ik heb me geen moment onveilig of niet prettig gevonden en heb genoten van alles wat het land te bieden had.

Al moet ik wel eerlijk bekennen dat ik voorlopig niet naar Athene zal gaan met de kinderen, tot ze een paar jaar ouder zijn. Maar dat heeft hier niets mee te maken. Meer omdat ze nog vrij jong zijn en dit echt een miljoenenstad is en dus megadruk en ik bang ben dat ze zomaar de straat op rennen en onder een auto terecht komen of kwijt raak in de drukte op straat.

Meer informatie vind je hier.

Linda van Aken
Laatste berichten van Linda van Aken (alles zien)

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.