Om de Oostenrijkse bergen in de zomer ook aantrekkelijk te maken om te bezoeken zijn er op diverse plekken wandelroutes of een soort avonturenparken aangelegd voor kinderen. Zo ook in het Salzburgerland waar we verblijven. Dit is een ideale combinatie van een bergwandeling waarbij je kan genieten van de prachtige vergezichten, maar ook behapbaar voor de kinderen met tussendoor een leuke activiteit. Na een bezoek aan de Liechtensteinklamm willen ze graag naar de Geisterberg, maar na dit op internet opgezocht te hebben kom ik de Wagrainis Grafenberg tegen (zelfde organisatie) en die lijkt toch net iets aantrekkelijker. Eenmaal daar wordt dit bevestigd door verschillende mensen die ik tegenkom en aangeven dat ze deze leuker vinden. Een goede keuze dus. 😉
Wagrainis Grafenberg




Om deze bergtop te bereiken kun je eigenlijk kiezen uit twee opties; of je rijdt zover mogelijk naar boven (met de nodige haarspeldbochten) en parkeert hem bij een van de restaurants en klimt het laatste gedeelte naar boven. Scheelt weer geld zullen we zeggen, en als je van wandelen houdt zeker een aanrader. Of je neemt, net zoals wij, de bergbahn. Deze begint net buiten het centrum van Wagrainis, wat er trouwens zeer aantrekkelijk uit ziet, en voert je in losse cabines in ongeveer 14 minuten naar de 1800 meter hoge bergtop bij het bergmeertje.
Bergwandeling







De volledige route is ongeveer 5 km, inclusief het eerste stuk rondom het meer. Normaal gesproken zou je over deze afstand ongeveer een uur doen, echter loop je hier door de bergen waardoor het tempo al iets lager ligt. Je hebt namelijk tussendoor afdalingen en weer een stuk dat je moet stijgen. Daarnaast wil je natuurlijk hier en daar foto’s maken of even stoppen om wat te drinken.
Met de route ben ik echter wel heel blij, we lopen naast het stukje rondom het meer, ook tussen wat bomen door en door de bekende Alpenweiden. Eventueel kun je er voor kiezen om de wandeling nog te verlengen met een klim naar een uitkijkpunt, maar dat zagen de kinderen (en ik zelf) niet zo zitten. Ben je echter een geoefende wandelaar, dan kan dat wellicht ook interessant zijn.
Zelf geniet ik echter nog het meeste van de uitzichten, van de kale bergtoppen in de verte zoals van de Dachstein waar we een dag eerder waren tot en met het groene dal of de bossen. Dit verveelt geen moment en iedere keer is het uitzicht toch weer net iets anders. Ik blijf dan ook foto’s maken. Gelukkig staan er hier en daar ook bankjes om even te zitten om te genieten van het uitzicht!
Wandeling rondom het meer






Eenmaal boven bij de bergbaan rennen de kinderen direct af op de zandspeelplaats (heel fijn met een paar schaduwdoeken) en een airtrampoline met koeienvlekken. Het thema van dit avonturenpark zijn dan ook koeien. 😉 Direct bij de uitgang kun je een flyer meenemen met vragen van de speurtocht en kraskaarten waarop je de antwoorden kan krassen om zo mee te doen met de speurtocht. Helaas zien we deze echter pas bij het weer naar beneden gaan liggen. Wel gaan ze hier nog even naar het toilet, want pas aan het einde van de wandeling kom je bij een restaurant met toiletten.
Omdat het nog relatief vroeg is (half tien als we boven zijn) en dus ook rustig, lijkt het me handig om eerst een rondje te gaan wandelen voor we hier uitgebreid gaan spelen. We lopen iets verder naar het meertje waar de kinderen kunnen kiezen uit een touwbrug, een trekvlot en stapstenen. Ze waren zo aan de overkant en gingen een paar keer heen en weer om daarna nog even te spelen bij de schroef van Archimedes om water naar boven te draaien. Vervolgens lopen we via de linkerkant langs het prachtige meertje (waar helaas niet gezwommen mag worden) verder. Dit is wel echt een mooi pad, met aan de rechterkant het water en links de berghelling en het uitzicht.

Aan het einde van het meertje komen we bij een glijbaan waar je naar beneden kan glijden. Alleen zoonlief durft dit aan, en hij vliegt dan ook zowat naar beneden. En hij is toch echt wel wat steile glijbanen gewend. Dochter en ik nemen de trap en zijn ook snel beneden. Met de wandelwagen kun je een stukje terug een pad nemen dat ook hier uitkomt.
Als we teruglopen naar de bergbahn komen we weer uit bij deze trap en kiezen we ervoor om de andere kant te nemen van het meer. Vanaf hier kun je ook goed de berghelling en een deel van het pad zien waar we hebben gewandeld.
Klimbos & Kinderboerderij


Na de glijbaan begint de wandeling; eerst een stukje door een bos waar we een soort klimbos vinden met een parcours. Een uitdaging voor de iets oudere kinderen die hier kunnen klimmen en klauteren. Al dan niet hier en daar met een beetje hulp. Vervolgens komen we bij de kinderboerderij met een paar houten gebouwtjes en houten dieren zoals een paard, kippen, hond en natuurlijk ook koeien. Ideaal voor de wat jongere kinderen. Al vinden die van mij het ook nog leuk om overal even naar binnen te gaan en in de stal naar boven te klimmen.
Speeltoestellen







De weg vervolgt met een stijging die heel langzaam begint, maar daarna iets meer stijgt en er dus een tandje bijgezet moet worden. Aan het begin komen we nog langs een aantal speeltoestellen zoals een klimwand van twee verdiepingen waar ze kunnen oefenen met klimmen. Op de panelen zijn diverse routes uitgezet met een verschillende moeilijkheidsgraad. Leuk weer voor de iets oudere kinderen. En iets verderop een klimtoestel met een glijbaan waar ze al snel uitgekeken zijn en verder willen lopen. Daarna is het toch even wachten tot we weer iets tegen komen.
Blotevoetenpad & Schommelbos








Op een gegeven moment komen we een bordje tegen van het blotevoetenpad, hier kun je kiezen om door te lopen naar boven wat veel wandelaars doen, of af te slaan wat gezinnen doen die hier komen spelen.
Aan het begin vind je een paal dat het begin van het blotevoetenpad aangeeft. Het begint met een klein stroompje dat naar beneden loopt, dus de kinderen zijn meteen enthousiast en trekken hun schoenen uit. Er staat een kast waar je ze in kan opbergen, maar ik neem ze mee omdat ik dacht dat het alleen een stuk naar beneden was. Echter blijkt het blotevoetenpad helemaal rond te lopen en te eindigen met diverse evenwichtsbalken (die je natuurlijk ook gewoon met schoenen kan lopen) en je bij het einde dus weer je schoenen kan aantrekken.
Zelf ben ik erg onder de indruk van de diversiteit van dit pad; naast diverse ondergronden zoals kiezels, hout, stenen en gras zijn er ook een paar leuke ‘hindernissen’ zoals bruggetjes, de evenwichtsbalken op het einde en een waterbak om doorheen te lopen. De kinderen zijn in ieder geval ook enthousiast en vonden het leuk om te doen. Zelfs toen ik ze halverwege wees op de megaschommels waar we toen dichtbij waren…
Want naast het blotevoetenpad vind je hier ook het schommelbos, al is de omgeving niet echt een bos, maar meer een weide. Er staan diverse schommels, van bandenschommels, tot netschommels, maar ook hangmatten waar je even kan uitrusten en de metershoge schommels waarvan je vanaf de zijkant op moet springen. Deze schommels zijn echter vrij zwaar en dan er op springen vergt wel enige oefening. Maar ook als je niet helemaal vanaf boven er op springt vinden ze dit prachtig.
Tot slot vind je hier ook een vijvertje wat de kinderen helemaal indrukwekkend vonden, want er waren hier heel veel kikkervisjes te zien. Echt heel veel. Over een paar weken zal het hier dus niet alleen wemelen van de krekels en de bergmarmotten maar ook van kikkers. Ze worden uitvoerig bestudeerd en twee kikkervisjes die half op het droge liggen van een oversteek worden ‘gered’ en weer in het water uitgezet. Ideale plek ook voor een drink-/ eetmoment.
Naar het restaurant


Vanaf hier is het eerst weer een stuk dalen, waarbij we onder andere langs een drietal kabelbanen lopen waar je met een prachtig uitzicht heen en weer kan sjeesen. Is er een klimpiramide waar de kinderen kunnen klimmen. Lopen we langs de bijenstraat met een bijenhutje en vervolgens een aantal informatiepanelen over de verschillende zintuigen zoals wat ze ruiken of hoe ze zien, om te eindigen met een zingende bij.
Op die plek vind je ook een terras met een kleine speeltuin en wat voertuigen om te rijden. De kinderen mochten echter kiezen en willen liever doorlopen naar het volgende restaurant want daar is de waterspeeltuin.
Vanaf dat moment lopen we weer naar boven, hier komen we ook wat koeien tegen die zeer dichtbij de weg komen en diverse experimenten zoals een ronddraaiend bord waarbij je naar het midden moet kijken, een prisma waarmee je de regenboog tevoorschijn kan toveren en een plek waar je een draaikolk in het water kan aanzwengelen. Voor de kleine kinderen is hier ook weer een klein speeltuintje met een koe die je kan melken.
Waterspeeltuin





Wat volgt is volgens de kinderen het leukste deel van de route; tijdens de weg naar boven zijn er om de paar meter watertoestellen geplaatst met schroeven, fonteinen, riviertjes en bakken water die je kunt afsluiten of opengooien. Hier zijn ze dus wel even zoet mee en al snel spelen ze samen met andere kinderen.
Ook nadat we gegeten hebben is er een soort waterspeeltuin met riviertjes, dammen en pompen waarmee je water naar beneden kunt laten stromen maar dan in een bergachtige omgeving in plaats van houten en metalen stellages. Gelukkig staan er ook bankjes waar je even kan zitten terwijl de kinderen zich prima vermaken. Na deze waterspeeltuin is het nog een laatste, en ook steilste en pittigste, klim terug naar de glijbaan en vervolgens om het meertje terug naar de bergbahn.
Restaurant Hachau Alm


Uiteindelijk komen we dan toch bij het restaurant terecht met het terras. Het is even wachten tot er een tafel vrij komt, de kinderen vermaken zich in ieder geval al in de kleine speeltuin net buiten het terras en bij de konijnen. Gelukkig hoef ik niet heel lang te wachten en kan ik plaatsnemen en bestel ik alvast wat drinken en eten. Als de kinderen komen aanlopen, wordt meteen ook het drinken gebracht dus hoeven ze niet te wachten. Tussen het eten door gaan ze nog een paar keer spelen in het speeltuintje, dat wel vooral gericht is op de wat jongere kinderen.
Het was even kijken naar iets waar je niet direct de hoofdprijs voor betaalt (portie frietjes van 6 euro bijvoorbeeld) en gaan uiteindelijk voor de hauspizza en de kaiserschmern die we met zijn drietjes delen en dat blijkt ook meer dan genoeg te zijn. Vooral de kaiserschmern is een bord vol, die we niet leeg krijgen. Net zoals in andere bergrestaurants zijn ook de drankjes niet de goedkoopste.
Let op: vergeet je niet in te smeren, zeker niet op een zonnige dag. Nu had ik wel petjes meegenomen voor de kinderen maar was ik de zonnebrand vergeten en dat was aan het einde van de dag goed zichtbaar…
Meer informatie vind je hier.
- Koninklijk Paleis Napels - 17 februari 2025
- Tropische vakantiebestemmingen in Europa: ontsnap naar het paradijs - 16 februari 2025
- Vier je Kerstvakantie in het Frans Hals Museum - 15 februari 2025
Leave a comment